«Ακόμα και από την Αμερική να έπρεπε να ταξιδέψω, άξιζε κάθε λεπτό!» είπε ο Αλέξανδρος!
Ανέμελοι καθώς πίναμε το καφεδάκι μας και παίρναμε το πρωινό μας, βλέπουμε ξαφνικά να εισβάλει στον χώρο ο Αλέξανδρος Καρατζάς. Ευγενικός όπως πάντα και με χαμόγελο, συστήθηκε στον δικό μας, συνονόματο Αλέξανδρο που μόνο προετοιμασμένο δεν τον έλεγες. Ένα αυτοκόλλητο χαμόγελο που τον συνόδευσε κατά τη διάρκεια όλης της ευχής χαράχτηκε στο πρόσωπό του. Μα η στιγμή που είδε το Σάκη να παρκάρει το μηχανάκι του απέναντι από την καφετέρια, δίπλα ακριβώς από το περίπτερο του Πατσίδη, θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας. Κοκκίνισαν τα υγιή μάγουλά του και άστραψαν τα ολογάλανα μάτια του!
Αγκαλιάστηκαν σαν να γνωρίζονταν από πάντα. Κάθισαν δίπλα δίπλα και ο Αλέξανδρος άρχισε να τους λέει ότι τους παρακολουθεί από 8 ετών. Οι στιγμές όμως που τον έδεσαν ακόμα περισσότερο μαζί του, ήταν αυτές του νοσοκομείου. Περνούσε ώρες ατελείωτες να τους παρακολουθεί και να παίρνει δύναμη από κάθε τους λέξη, κάθε τους live. Σιγά – σιγά άρχισε να έρχεται όλη η παρέα: ο Μπάμπης, ο Πατσίδης, ο Γιώργος, ο Αναστάσης που παρά την απουσία του έδωσε το παρόν με μία βιντεοκλήση… Μα, για την Diva ήταν ακόμα κάπως νωρίς…
Η ώρα πέρασε ευχάριστα και ο Αλέξανδρος επιδόθηκε στο αγαπημένο του «σπορ»: τη μίμηση των χαρακτήρων και δη του Αναστάση. Ήξερε κάθε φάση, κάθε λέξη, την προφορά, τον τρόπο που μιλάει ο καθένας τους! Είχε περάσει όμως η ώρα και πια ήμασταν έτοιμοι για την επίσκεψη στο «άντρο» της ομάδας. Το στούντιο φυσικά!
Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο είδαμε την Diva (aka Αλέκος) να καταφτάνει με το μηχανάκι του. Έδωσε το χέρι του με δύναμη στον Αλέξανδρο και τον αγκάλιασε, ενώ ο μικρός μας δεν είχε σταματήσει να χαμογελάει, μη πιστεύοντας τι συμβαίνει. Μονοπώλησε το ενδιαφέρον του το στούντιο και ο Αλέκος για αρχή, με το ιδιαίτερο χιούμορ του, ενώ κάθε λεπτό που περνούσε μία καινούρια πληροφορία έφτανε στα αυτιά μας σχετικά με τη δουλειά τους, ανέκδοτες «φάσεις» από live και στιγμές από τη ζωή τους. Οι φωτογραφίες έδιναν και έπαιρναν, με τον Αλέξανδρο να έχει αυτό το μοναδικό χαμόγελο, που έκανε τα μάτια του να γίνονται σαν αστραφτερό καλοκαιρινό ουρανό!
Λίγο πριν ετοιμαστούμε για να αποχωρήσουμε (έπειτα από 2,5 ολόκληρες ώρες μαζί τους!) μία ξαφνική μπόρα και μία λέξη του Αλέξανδρου, ήταν η αφορμή να δούμε το άλλο πρόσωπο του Αλέκου. Με σοβαρότητα και ευαισθησία, τον ακούσαμε να λέει στον Αλέξανδρο: «Στη ζωή όλα πρέπει να τα αντιμετωπίζεις σαν μία μπόρα. Για άλλους είναι πιο δυνατή, για άλλους λιγότερο. Σημασία έχει ότι, όταν περάσει, πρέπει να τη θυμόμαστε αλλά και να την προσπερνάμε. Εσύ πέρασες κατακλυσμό αλλά δεν το έβαλες κάτω. Ήρθε η ώρα να πας παρακάτω»…
Όλοι είχαν αμείωτο κέφι και ενέργεια σε όλη τη διάρκεια της συνάντησής μας και μας έκαναν να αισθανθούμε σαν να ήμασταν μία παρέα από πάντα. Άνθρωποι απλοί παρά τη δημοσιότητα, μας αγκάλιασαν με μοναδική αγάπη και αισιοδοξία. Όταν ρώτησα το ίδιο βράδυ τον Αλέξανδρο να μας πει παρουσία του μπαμπά του και του εθελοντή μας κάτι για τα δύο αδέρφια, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Ο Σάκης όλα αυτά τα χρόνια με έχει βοηθήσει πολύ. Ο Αλέκος είναι άλλο… Δεν ξέρω εάν με καταλαβαίνετε αλλά και οι δύο ήταν ξεχωριστοί για εμένα! Ήταν μία εμπειρία γίγαντας για εμένα!»
θερμά τη L’Oréal Hellas για τη δωρεά
Ευχαριστούμε θερμά τους εθελοντές που έλαβαν μέρος στην ευχή: Χρυσούλα Σπανού, Boris Anchev
Ευχαριστούμε θερμά τους χορηγούς σε είδος: Αegean, Διόνυσος εστιατόριο, Craftbox, Myikona, Λουτρά Λουτρακίου Δήμου Αλμωπίας Α.Ε., Αγάπη Luxury Hotel, Αvis, Coup Espresso Wine food Bar, Inditex, Μελίρρυτον ζαχαροπλαστείο- καφέ
Ευχαριστούμε θερμά την εταιρεία Craftbox.gr για την αποστολή birthday box – έκπληξη σε όλα τα παιδιά μας, καθώς και το myikona.gr για τη χορηγία όλων των προσωποποιημένων φωτογραφικών άλμπουμ των παιδιών μας!