Γνωρίσαμε τον Κωσταντίνο μέσω Zoom ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο για μία θεραπεία του. Παρά την ταλαιπωρία του, τα μάτια του έλαμψαν μόλις αναφέραμε το όνομα Πέννυ. Έτσι ήθελε να πει το σκυλάκι που τόσο επιθυμούσε να αποκτήσει! Το σκυλάκι, που μαζί με εκείνον, ήταν ο πρωταγωνιστής αυτής της ευχής!
Μας είπε, σε μια πολύ συγκινητική στιγμή, με μάτια που έλαμπαν: «Σκέφτομαι να γυρνάω στο σπίτι και να με περιμένει».
Ο Κωσταντίνος ευχήθηκε να αποκτήσει ένα Πομεράνιαν θηλυκό και η επιθυμία του αυτή έγινε πραγματικότητα σε συνεργασία του Οργανισμού και την ομάδα της Σοφίας και της Χριστίνας από το πρόγραμμα «Volunteens».
Τα δύο κορίτσια, σχεδόν συνομήλικα του Κωνσταντίνου, οργάνωσαν με απεριόριστη αγάπη και μεθοδικότητα την ημέρα αυτή, που η Πέννυ θα γνώριζε τον μπαμπά της! Η συνάντηση έγινε σ’ έναν υπέροχο χώρο του Ιδρύματος Σταυρός Νιάρχος. Με χιουμοριστική διάθεση, οι δύο έφηβες κουβαλούσαν ένα τεράστιο κλουβί για Γερμανικό ποιμενικό, που όμως μέσα του κρυβόταν μια μικρούλα μουσουδίτσα όλο γλυκά και τρέλα! Με κάθε επισημότητα, άνοιξαν το πορτάκι του κλουβιού και η δεσποινίς Πέννυ περπάτησε στο κόκκινο χαλί, πόζαρε με νάζι και κατευθύνθηκε αμέσως στην αγκαλιά του μπαμπά της.
Ο Κωνσταντίνος σε ένα σημείο δεν άντεξε και έβαλε τα κλάματα. Είδε από πρώτο χέρι πως είναι όταν είσαι χαζομπαμπάς! Μόνο σκηνές ζήλιας δε διαδραματίστηκαν ανάμεσα στη γιαγιά που είχε έρθει να δει τον δισέγγονο, και τη μαμά του Κωσταντίνου για το ποια θα το πρωτοπάρει αγκαλιά! Η αγάπη που έδειξαν όλοι στην Πέννυ από την πρώτη κιόλας στιγμή είναι απερίγραπτη!
Χαϊδευτήκαν, φιλήθηκαν, και στο τέλος η Πέννυ αποκαμωμένη και κοιμισμένη αποκοιμήθηκε μέσα στο φούτερ του παιδιού μας! Η εικόνα ασύληπτη. Στη διάρκεια του γεύματος εθελοντές, (Volun)Teens , ο Κωνσταντίνος και τα αδέρφια του ενώθηκαν σε μία παρέα, και λες και γνωρίζονταν από τα παλιά, γελούσαν και τα έλεγαν διασκεδάζοντας.
Συζήτηση, γέλια, αλλά και τσιμπήματα φαγητού, όποτε το θυμόντουσαν, και ξανά πάλι τα ίδια. Κι άλλα γέλια, αστεία, μια απίστευτα χαρούμενη νεανική παρέα!
Όταν κάποια στιγμή οι δρόμοι μας χρειάστηκε να χωρίσουν, υπήρξε μια διάχυτη μελαγχολία μεταξύ μας. Αλλά εμείς κατευθείαν θυμόμαστε εκείνη την όμορφη μέρα και η μελαγχολία φεύγει μακριά, και ακόμα παραπέρα.
Και όλη αυτή την ώρα, η Πέννυ συνεχίζει να κοιμάται… Ατάραχη, στην αγκαλιά του Κωνσταντίνου μας!
θερμά τις Σοφία και Χριστίνα, μαθήτριες της Β’ λυκείου του Κολλεγίου Αθηνών, για τη χρηματοδότηση της ευχής μέσω του προγράμματος VolunTeens
τους εθελοντές μας: Αριέττα Δημητρίου, Ήβη Πολυχρονιάδου
τους χορηγούς σε είδος: Πέτσιος Στέφανος, CANAL CAFE at SNFCC, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, My Pet
την εταιρεία Craftbox.gr για την αποστολή birthday box – έκπληξη σε όλα τα παιδιά μας, καθώς και το myikona.gr για τη χορηγία όλων των προσωποποιημένων φωτογραφικών άλμπουμ των παιδιών μας!