«Νεράιδα μου ο Θεός να σ’ έχει καλά και να σου δίνει απλόχερα τη χαρά που μοιράζεις! Να ζεις πάντα ανοίξεις… καλοκαίρια… να κολυμπάς σε καταγάλανα νερά! Η ευγνωμοσύνη είναι φτωχή λέξη για να αποδώσει το σεβασμό μου στο έργο σας! Μέσα από την καρδιά μου κάθε ευτυχία και χαρά στους ανθρώπους του MakeAWish! Ο Πάρης δεν έχει υπάρξει πιο χαρούμενος! Τιμή και χαρά μας η παρουσία σας στο σπίτι μας. Με πολλή αγάπη η μαμά του»!

Αυτό το γραπτό μήνυμα έστειλε η μητέρα του 12χρονου Πάρη μας στη νεράιδα, το απόγευμα της εκπλήρωσης της ευχής του. Ο Πάρης δεν επιτρεπόταν να βγει από το σπίτι λόγω της ασθένειάς του σε συνδυασμό με τις συνθήκες. Καταφέραμε να εκπληρώσουμε προσεκτικά την ευχή του, γεμίζοντάς τον με χαρά και υπερηφάνεια. Ας μιλήσουμε όμως λίγο για τον Πάρη κι εκείνη την ημέρα, όπως τη ζήσαμε εμείς.

Η αγαπημένη δραστηριότητα του Πάρη είναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Το tablet που έχει δεν του δίνει τη δυνατότητα να παίζει τα αγαπημένα του διαδικτυακά παιχνίδια με τους φίλους του. Όταν οι νεράιδες τον πλησίασαν για να μάθουν τα πάντα για τον ίδιο και τα όνειρά του, εκείνος δε χρειάστηκε να σκεφτεί ιδιαίτερα για να διαπιστώσει τι ήταν εκείνο που του έλειπε περισσότερο και θα τον έκανε πολύ χαρούμενο αν τ’ αποκτούσε. Έτσι όταν έφθασε η κρίσιμη ερώτηση εκείνος απάντησε με απόλυτη βεβαιότητα: «Εύχομαι να αποκτήσω ένα gaming pc που θα στήσω κομμάτι – κομμάτι»! Άφησε την πιο βαθιά του επιθυμία στα χέρια μας και αμέσως άρχισε να γεμίζει με ευχάριστη προσμονή, αγνοώντας το πότε η ευχή του θα γινόταν πραγματικότητα.

Φυσικά εφοδιαστήκαμε όλα τα βασικά, τα περιφερειακά και απαραίτητα αξεσουάρ ενός συστήματος gaming για να είναι ακριβώς όπως το φανταζόταν και το περίμενε ο Πάρης. Ποτέ μας δεν έχουμε σηκώσει ελαφρύτερο επεξεργαστή και το διαπιστώσαμε, καθώς μεταφέραμε τα πράγματα. Μα φυσικά –  μέσα στη συσκευασία βρισκόταν ένα άδειο κουτί. Τίποτα από ό,τι καθιστά μια μονάδα υπολογιστή λειτουργική δεν είχε τοποθετηθεί στο εσωτερικό της. Τροφοδοτικό, μνήμη Ram, κάρτα γραφικών, CD-ROM, σύστημα ψύξης και τόσα άλλα άγνωστα, για κάποιον που δεν είναι προγραμματιστής, εξαρτήματα που κρύβει ένας υπολογιστής δεν βρίσκονταν μέσα σε αυτόν. Πολύ απλά γιατί όλα αυτά συνέθεταν το όνειρο του Πάρη: να αποκτήσει το δικό του υπολογιστή συναρμολογώντας τον κομμάτι κομμάτι. Μέχρι και με εργαλεία συναρμολόγησης θα τον εφοδιάζαμε, ώστε να ζήσει την εμπειρία που είχε ονειρευτεί, όσο πιο έντονα γινόταν.

Κι έγιναν όλα όπως είχαμε σχεδιάσει, με τον Πάρη να χαίρεται και να το ζει πολύ εντονότερα από ό,τι αναμέναμε. Εκείνο το απόγευμα ΕΖΗΣΕ την ευχή του… γιατί αυτό είναι το καταλληλότερο ρήμα που μπορεί να περιγράψει τον τρόπο που βίωσε αυτήν την εμπειρία. Δεν είχε αποκτήσει απλά ένα αντικείμενο. Είχε μάθει, είχε γνωρίσει κάθε κομμάτι που συμβάλλει στη λειτουργία του πολυπόθητου υπολογιστή. Πλέον θα γνώριζε τι πιθανόν να ευθύνεται για καθετί που δε λειτουργεί με τον τρόπο που εκείνος επιθυμεί στον υπολογιστή του. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή για ένα παιδί που θέλει να μάθει οτιδήποτε σχετίζεται με τα αγαπημένα του συστήματα. Γιατί ο Πάρης δεν πήρε έναν υπολογιστή που απλά συνδέσαμε. Έμαθε εμπειρικά πολλά για την άγνωστη σε εμάς πολυπλοκότητά του, εφοδιάστηκε με γνώσεις και εμπλούτισε το βιογραφικό του με την πρώτη εμπειρία συναρμολόγησης!

τους εθελοντές μας: Γιάννης Καρβουνάς, Μπόρις Άνκεβ

τους χορηγούς σε είδος: Passarella, Domino’s Pizza, Myikona

τις εταιρείες του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ για την υιοθεσία του σταδίου εκμαίευσης όλων των Ευχών για το 2020 (ΑΚΤΩΡ, ΗΛΕΚΤΩΡ, ΕΛ.ΤΕΧ. ΑΝΕΜΟΣ, ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ, ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, REDS)