Εύχομαι να αποκτήσω έναν υπολογιστή gaming – Α., 12

Η Α. νοσηλευόταν προγραμματισμένα στο νοσοκομείο. Δεν είχε ιδέα, όμως, τι γινόταν πίσω στο σπίτι της. Η νεράιδά της, με βοηθό τον αδελφό της, οργάνωναν την ευχή της. Είχαν κανονίσει να είναι μεγάλη η έκπληξη. Ένα καλό και πονηρό ξωτικό, τρύπωσε στο δωμάτιό της, μία ημέρα πριν από την επιστροφή της στο σπίτι, εγκατέστησε τον υπολογιστή και ετοίμασε τα δώρα της. Δώρα τυλιγμένα, αξεσουάρ απαραίτητα για έναν υπολογιστή και πολλή αγάπη είχαν στηθεί στο δωμάτιο και την περίμεναν. Το μόνο που έλειπε ήταν Α.!

Με το που έφτασε στο σπίτι, αντίκρισε τη νεράιδά της με μία τούρτα στα χέρια να την περιμένει για να μάθει τα νέα της και να μιλήσουν για την ευχή της. Αφού κουβέντιασαν αρκετή ώρα, αποφάσισαν πως έπρεπε να δουν τον χώρο του δωματίου, για να αποφασίσουν πού θα στηθεί ο υπολογιστής. Δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Η νεράιδα έπρεπε να μετρήσει το γραφείο, το πλάτος του, το ύψος του, για να είναι σίγουρη ότι ο υπολογιστής θα χωρέσει.

Όταν η Α. άνοιξε την πόρτα, δεν πίστευε στα μάτια της! Ο υπολογιστής που είχε ευχηθεί ήταν εκεί. Όλα ήταν εκεί. Και μαζί τους ήταν τόνοι αγάπης! Τα μάτια της έλαμψαν από χαρά, όπως έλαμπαν και τα φωτάκια του πύργου του υπολογιστή. Ξεκίνησε να ανακαλύπτει ό,τι είχε να της προσφέρει. Κάθε πρόγραμμα, κάθε δυνατότητα, κάθε σπιθαμή του.

Άραγε, μετά από τέτοια έκπληξη, ποιος μπορεί να θυμάται ακόμη τους τοίχους του νοσοκομείου ή τις στιγμές νοσηλείας; Ήταν από τις στιγμές που η ευτυχία σβήνει κάθε προηγούμενο!