Εύχομαι να αποκτήσω έναν υπολογιστή gaming – Γιώργος, 15, σάρκωμα Ewing

Ο Γιώργος, λόγω της διάγνωσής του, διαμένει τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα, στον ξενώνα Φλόγα. Του λείπει πολύ το νησί του και κυρίως του λείπει η ζωή και η ξεγνοιασιά που είχε εκεί. Συνέπεια όλης αυτής της κατάστασης είναι να έχει πολύ πεσμένη ψυχολογία (δεν τρώει, δεν θέλει να βγει από το δωμάτιο, δεν γελάει)… Καθώς η κατάσταση της υγείας του δεν μάς επέτρεψε να κάνουμε οποιαδήποτε δραστηριότητα, οργανώσαμε μία μεγάλη έκπληξη για εκείνον: φέραμε τον κολλητό του με τη μαμά του στην Αθήνα!

Φυσικά και ο Γιώργος δεν γνώριζε τίποτα και μάλιστα η μαμά του του είχε πει ότι θα πήγαιναν σε κάποιο γιατρό. Φτάνοντας στον 24^ο όροφο ενός πύργου στην Αθήνα και απολύτως σαστισμένος για το πού πηγαίνουν, ο Γιώργος αντίκρισε τον κολλητό του φίλο! Έτρεξε στην αγκαλιά του. Η στιγμή εκείνη ήταν πολύ συναισθηματικά φορτισμένη για όλους όσοι παρευρίσκονταν εκεί. Ο φίλος του ήταν εξίσου χαρούμενος και πολύ συγκινημένος που ξαναβρίσκονταν με τον Γιώργο.

Αμέσως η ψυχολογία του Γιώργου ανέβηκε τόσο πολύ, που δεν σταμάτησε να τρώει, να γελάει, να ζητάει από τους γονείς του να τους πάνε βόλτα και γενικώς να είναι ένα χαρούμενο παιδί!

Αλλά οι εκπλήξεις δεν είχαν τελειώσει! Επιστρέφοντας στο δωμάτιό του, στον ξενώνα, τον περίμενε εκεί ο υπολογιστής του! Φυσικά και ενθουσιάστηκε και ρώταγε τη μαμά του πόσο καιρό τα κανόνιζε όλα αυτά πίσω από την πλάτη του.

Μαζί με τον αγαπημένο του φίλο, πέρασαν όλη την ημέρα μαζί μέχρι αργά το βράδυ. Η μητέρα του την επόμενη ημέρα μας είπε «Το παιδί μου πετάει!». Κι αυτά τα λόγια έδωσαν φτερά και σε εμάς να πετάξουμε από χαρά! Αλλά και η μητέρα του φίλου του μας συγκίνησε λέγοντας  χαρακτηριστικά: «Είσαστε ανάσα στον ωκεανό!»