Εύχομαι να αποκτήσω ένα κουτάβι – Γιώργος, 5, μεταμόσχευση ήπατος

Ένα καινούργιο μέλος έμελλε να μπει σύντομα στην οικογένεια του Γιώργου μας και η χαρά που θα του έδινε ήταν απερίγραπτη. Ο Γιώργος είναι ένα δυναμικό παιδί με αστείρευτη ενέργεια. Παρά τη μεταμόσχευση ήπατος που κλήθηκε να αντιμετωπίσει δεν έχει χάσει ίχνος από την ενεργητικότητα και την περιέργειά του να ανακαλύπτει τον κόσμο γύρω του.

Εξίσου περίεργος ήταν και για τη γνωριμία του με τις νεράιδες. Τις υποδέχτηκε με τον πιο ζεστό τρόπο, μια  αγκαλιά και τις κέρδισε αμέσως με την ευφράδειά του και το γλυκό και έξυπνο βλέμμα του. Μοιράστηκε μαζί τους εμπειρίες από ταξίδια, τους ξενάγησε στο δωμάτιό του και αμέσως, ξεκίνησαν το παιχνίδι.

Ο Γιώργος μας σκεφτόταν από καιρό την ευχή του και δεν δίστασε να την μοιραστεί με τις νεράιδες. Ήθελε ένα κουτάβι, έναν φίλο! Ήθελε να κάνουν μαζί τα πάντα! Τον ρωτήσαμε εάν είναι σίγουρος. Ένα κουτάβι είναι μεγάλη ευθύνη. Αλλά τα είχε όλα προγραμματισμένα: Όταν θα βρίσκεται στο σχολείο, το κουτάβι θα το πρόσεχαν η μαμά του και η γιαγιά του. Έτσι, έπεισε και τις νεράιδες. Ήταν σίγουρες ότι θα του δώσει όση αγάπη χρειάζεται και ακόμη παραπάνω.

Και η ημέρα της ευχής του επιτέλους έφτασε! Οι νεράιδες έβαλαν τα δυνατά τους για να έχει τη λάμψη και τη μαγεία που της άρμοζε. Υποδέχθηκαν τον Γιώργο και την παρέα του σε έναν χώρο, με παιχνίδια παράξενα. Ο Γιώργος παρόμοια δεν είχε ξαναδεί. Η περιέργειά δεν μπορούσε να κρυφτεί. Εξερεύνησε τον κόσμο της φυσικής, του ωκεανού και γνώρισε κάθε είδος ψαριού του ενυδρείου. Ξεναγήθηκε στους δεινοσαύρους, οδήγησε αυτοκινητάκι και μπήκε στο λαβύρινθο. Το παιχνίδι δεν είχε σταματημό και ο μικρός μας με τους φίλους του διασκέδαζαν με την ψυχή τους.

 

Η ανυπομονησία του να γνωρίσει το κουτάβι μεγάλωνε όλο και περισσότερο. Μετά από τόσο παιχνίδι, χορό και μια εντυπωσιακή τούρτα έφτασε η ώρα του γυρισμού. Το κουτάβι; Πουθενά! Ο Γιώργος αναρωτήθηκε, αλλά από ευγένεια προς τις νεράιδες, δεν είπε τίποτα. Ενώ κατέβαιναν τις κυλιόμενες σκάλες κάποιος του φώναξε ότι κάτι ξέχασαν στο τραπέζι τους. Απορημένοι, επέστρεψαν. Ένα παιχνιδιάρικο κουτάβι, που στο μεταξύ είχε φέρει κρυφά η νεράιδά του, αφέθηκε στις αγκαλιές του παιδιού και στην τρυφερότητα που του έδειξε από την πρώτη στιγμή, που το αντίκρισε. Ο Γιώργος τον ονόμασε Robin. Η ευτυχία που ένιωθε δεν μπορούσε να την περιγράψει και αναφωνούσε συνεχώς πως όλα αυτά είναι μαγεία.