Εύχομαι να αποκτήσω ένα κουτάβι – Δημήτρης, 15

Η ευχή του Δημήτρη εκπληρώθηκε με έναν αρκετά ιδιαίτερο και χιουμοριστικό τρόπο. Ο ίδιος είναι ένα παιδί πολύ ανοιχτόκαρδο και γελαστό, οπότε αρπάξαμε την ευκαιρία και γίναμε πιο… δημιουργικοί!

Λίγους μήνες πριν, η νεράιδά του είχε κανονίσει να επισκεφθεί μια τεράστια αθλητική δημοσιογραφική εταιρεία, για να παρακολουθήσει την αγαπημένη του αθλητική εκπομπή. Θέλει, βλέπετε, να γίνει και ο ίδιος αθλητικός δημοσιογράφος!

Παρόλο που του κανόνισε εκείνη τη φανταστική επίσκεψη, ο Δημήτρης δεν είχε γνωρίσει ποτέ τη νεράιδά του από κοντά, ούτε την είχε δει. Εκείνη, λοιπόν, τόσο σκανδαλιάρα που είναι, αποφάσισε να το εκμεταλλευτεί.

Το σχέδιο ήταν απλό, αλλά αποτελεσματικό και έξυπνο. Θέλαμε να του αυξήσουμε την αγωνία, η οποία με τη σειρά της θα αύξανε και τη χαρά και ανακούφισή του. Όλοι ήταν στο κόλπο! Μόνο ο Δημήτρης είχε πλήρη άγνοια για το τι επρόκειτο να συμβεί εκείνο το ανοιξιάτικο απόγευμα.

Η οικογένεια είχε ετοιμαστεί να πάει για ψώνια. Λίγο πριν την αναχώρησή τους από το σπίτι, χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν μια αρκετά εκνευρισμένη κυρία. Παραλογιζόταν για κάποιες κούτες παρατημένες στο πεζοδρόμιο. Ο Δημήτρης απόρησε. Γιατί έγραφαν αυτές οι κούτες το όνομά του πάνω; Δεν είχε παραγγείλει τίποτα, ούτε περίμενε κάποιο δέμα. Η οικογένεια κατέβηκε κάτω και η εκνευρισμένη κυρία είπε στον Δημήτρη να πάρει τις κούτες του από το πεζοδρόμιο. Ο Δημήτρης – μάλλον για να σταματήσει τη φασαρία – άρχισε το κουβάλημα. Ευτυχώς που δεν ήταν βαριές! Πού να ήξερε ότι οι κούτες αυτές σχετίζονταν με την ευχή του; Και πόσο μάλλον, ότι αυτή η εκνευρισμένη, παράλογη κυρία ήταν… η νεράιδά του!

Αφού τελείωσε ο «εφιάλτης» του κουβαλήματος, η παράλογη κυρία του είπε ότι έχει ένα δώρο για αυτόν. Και εμφανίζει από το πουθενά ένα μικρό πλαστικό κουτί μεταφοράς κουταβιών! Δεν ήταν άδειο, όμως. Το κουτάβι που τόσο καιρό περίμενε ήταν μέσα! Την ίδια στιγμή, με μια κίνηση, οι κοπέλες που συνόδευαν την παράλογη κυρία έβγαλαν τα φούτερ τους και οι «μπλούζες των ξωτικών» έκαναν την εμφάνισή τους.

Η μαμά του Δημήτρη συγκινημένη ξεκίνησε να δακρύζει από χαρά, ενώ ο Δημήτρης νόμιζε ότι ονειρευόταν. Με τα πολλά, η νεράιδά του τους έπεισε να ανέβουν στο σπίτι να ανοίξουν και τις υπόλοιπες κούτες που είχαν μέσα όλα τα αξεσουάρ του νέου του φίλου.

Και κάπως έτσι επεισοδιακά εκπληρώθηκε η ευχή του Δημήτρη… Ζήσαν αυτοί καλά – με ένα παραπάνω μέλος πια στην οικογένεια – κι εμείς ακόμα καλύτερα, βλέποντας το χαμόγελο του Δημήτρη μας!