Το Δημήτρη τον γνωρίσαμε την περσινή άνοιξη σε μια συνάντηση που θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια. Δεν είναι ένα οποιοδήποτε παιδί. Η αύρα του, το βλέμμα, το χαμόγελό του αποτυπώθηκαν στο μυαλό μας, θυμίζοντας εκείνους τους υπερήρωες που βλέπουν το καλό μέσα στον καθένα. Εκείνους τους υπερήρωες που δεν μπαίνουν σε καλούπια και βρίσκονται σ’ ένα διαρκή αγώνα αναζήτησης ενός ανώτερου σκοπού. Εκείνους τους ήρωες που δε νοιάζονται αν έχουν γεμίσει πληγές και μελανιές σε όλο τους το σώμα μετά την τελευταία μάχη τους με τον εχθρό. Αντίθετα αυτή είναι η υπερηφάνεια τους.
Ο Δημήτρης έδωσε έναν ακόμη αγώνα και ο δρόμος των ευχών τον οδήγησε όλο πιο κοντά στο στόχο! Οι πολεμιστές άλλωστε αυτό το σκοπό έχουν: να καταφέρνουν όσα δε μπορούν οι λιγότερο θαρραλέοι και να τους υπερασπίζονται για όσο χρειάζονται τη βοήθειά τους. Πώς ήταν δυνατόν ένας 7χρονος μπόμπιρας να χαμογελά με την ψυχή του καταφέρνοντας να λιώσει δυο ενήλικες καρδιές με μια έκφραση; Πώς γινόταν να κλείνει τα μάτια του, αφήνοντας την πιο βαθιά και απίθανη ευχή του με την αφοπλιστική βεβαιότητα της πραγματοποίησης; «Εύχομαι να ταξιδέψω στην προϊστορία για να δω αληθινούς δεινόσαυρους» μας είπε ανοίγοντας τα μάτια και χαρίζοντας μας ένα από τα μαγικά του υπερχαμόγελα.
Ένα παιδί με απίστευτες γνώσεις επάνω σε φανταστικά και πραγματικά θέματα, μας βομβάρδιζε με πληροφορίες που ο νους μας ποτέ πριν δεν είχε επεξεργαστεί. Και όταν κράτησε το νόμισμα και μας αποκάλυψε την ευχή του, νομίζαμε ότι μας την έσκασε. Πως το έκανε για να δει την απορία στο πρόσωπό μας. Όμως εκείνος έκανε τη δήλωση με τόση φυσικότητα, αφού ήταν βέβαιος πως οι νεράιδες που είχε μπροστά του μπορούσαν να πραγματοποιήσουν την ευχή του!
Οι νεράιδες γνώριζαν φυσικά πως είχε δίκιο, επειδή έχουν εμπιστοσύνη στις μαγικές δυνάμεις τους. Όμως δε γνώριζαν τον τρόπο. Βέβαια δεν υπήρχε λόγος βιασύνης, γιατί ο υπερήρωας Δημήτρης έπρεπε να αναρρώσει από τις πληγές των μαχών και με ακέραιες τις δυνάμεις του, να μας βοηθήσει να κάνουμε τα μαγικά μας.
Και έφτασε η στιγμή για να εκπληρωθεί η ευχή του. Φυσικά και είδε τεράστιους πραγματικούς δεινόσαυρους. Τόσο πολλά είδη με περίεργα ονόματα. Μας τα είπε όλα! Δε θυμόμαστε κανένα! Δεν είμαστε δα και τόσο εξελιγμένες στη παλαιοντολογία όσο ο Δημήτρης. Θυμόμαστε όμως ότι είδε προϊστορικούς καρχαρίες και κροκόδειλους και πλάσματα της θάλασσας. Είδε δεινόσαυρους, μικρούς, μεγάλους και γιγάντιους, σαρκοφάγους μα και φυτοφάγους, άλλους που πετούσαν και άλλους που περπατούσαν με τα δυο τους πόδια. Είδε τα αβγά τους, τόσο μεγάλα, που έπρεπε να τα σηκώσει στην αγκαλιά του. Θεράπευσε άρρωστους δεινόσαυρους μέσα στο ιδιωτικό τους νοσοκομείο. Φαντάζεστε πόσο μεγάλα θα είναι τα ιατρικά εργαλεία για αυτά τα πλάσματα; Πόσο συγκλονιστική περίοδος!
Ο παιδικός ενθουσιασμός του ήταν τεράστιος σε όλη αυτήν την περιήγηση. Όταν μπήκε στη χρονομηχανή ήταν έτοιμος να ταξιδέψει στο χρόνο μόνο με την ταχύτητα των χτύπων της καρδιάς του. Τόση χαρά είχε που φοβήθηκε να κάνει πολλές κινήσεις με τα χέρια, γιατί τους είχαν προετοιμάσει να προσέχουν… Υπήρχε περίπτωση να κολλήσουν σε λάθος χωρόχρονο, χωρίς τη δυνατότητα να επιστρέψουν στο σήμερα. Για αυτό προτίμησε να μην το ρισκάρει. Είναι όλα τόσο όμορφα εδώ που δεν υπάρχει λόγος να μείνει κάπου αλλού. Έχει πολλές αποστολές ακόμα, τόσες πολλές που μόνο μια καρδιά σε μέγεθος δεινόσαυρου μπορεί να εκτελέσει!
θερμά την Elite Strom για την υιοθεσία της ευχής!
τους εθελοντές μας: Φώτης Μελαμπιώτης, Αγγέλα Τεγονίκου
τους χορηγούς σε είδος: Knossos Beach Bungalows Suites Resort & Spa, Dinosauria Park, Cretaquarium, Aegean, Avis, AS Company, Queen Olga, Myikona
τις εταιρείες του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ για την υιοθεσία του σταδίου εκμαίευσης όλων των Ευχών για το 2020 (ΑΚΤΩΡ, ΗΛΕΚΤΩΡ, ΕΛ.ΤΕΧ. ΑΝΕΜΟΣ, ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ, ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, REDS)