Εύχομαι να συναντήσω τον Χρήστο Μάστορα – Δώρα, 13

Ό,τι και να μας ρωτήσετε για τη Θ., η απάντησή μας είναι: Χρήστος Μάστορας! Η απάντηση της Θ. είναι σε όλα «Χρήστος Μάστορας». Η συνάντηση μαζί του ήταν η μοναδική ευχή της και ο ίδιος, ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να της δώσει αυτό το επιπλέον κουράγιο που είχε ανάγκη. Και ο αγαπημένος μας Χρήστος; Τα κατάφερε και το έκανε!

Όλα οργανώθηκαν κάτω από πλήρη μυστικότητα και άγνοιά της, αλλά και με την πολύτιμη στήριξη της μητέρας της, που στάθηκε αληθινός σύμμαχος στο πλευρό των νεραϊδών. Η Θ. θα ερχόταν να παρακολουθήσει την Ημέρα Θετικής Ενέργειας. Ήξερε ότι θα συμμετείχαν και οι Μέλισσες, το συγκρότημα του Χρήστου, στη συναυλία. Δεν είχε επαναπαυθεί, όμως. Η μόνη στιγμή που θα επικρατούσε η ηρεμία μέσα, θα ήταν όταν θα τον είχε μπροστά της! Παράλληλα, είχε υποψιαστεί μία συνωμοσία να πλανάται στον αέρα. Και όσο δεν της έλεγαν οι νεράιδες και η οικογένειά της τι συμβαίνει, τόσο περισσότερο «μούτρωνε».

Φτάνοντας στην Αθήνα, μέσα σε λίγες ώρες, βρισκόταν στο ΟΑΚΑ, μπερδεμένη, καθώς η Ημέρα Θετικής Ενέργειας ήταν την επόμενη μέρα. Η Θ. ήταν στις πρόβες! Μέχρι να υποψιαστεί τελείως γιατί την πήγαν μέχρι εκεί οι νεράιδες, βρισκόταν μέσα στην αγκαλιά του Χρήστου! Ο Χρήστος της αφιέρωσε αρκετό χρόνο και είχε προσηλωθεί 100% επάνω της, κάνοντας τη να νιώσει μοναδική. Η Θ., από την άλλη, έδειχνε ψύχραιμη, ήρεμη και απόλυτα συγκεντρωμένη σε αυτόν. Είχε εστιάσει στην κουβέντα τους και τίποτα από ό,τι συνέβαινε τριγύρω δεν μπορούσε να της αποσπάσει την προσοχή. Οι δύο τους συζητούσαν με μεγάλη άνεση και οικειότητα. Ενώ οι νεράιδες παρακολουθούσαν τις πρόβες, βρισκόταν συνεχώς μαζί του στα backstage. Κανείς δεν γνωρίζει τι ειπώθηκε – ίσως μόνο η μαμάς της – όμως, η Θ. βγήκε ευτυχισμένη από τη σκηνή, αφήνοντας τον Χρήστο να συνεχίσει τις πρόβες του με την Άννα Βίσση για τη συναυλία της επόμενης μέρας.

Βγαίνοντας από τα backstage, η Θ. κρατούσε κάτι επιπλέον στα χέρια της. Ήταν το γιλέκο του Χρήστου. «Η πανοπλία του», όπως ο ίδιος το αποκαλούσε. Γιατί πανοπλία; Γιατί της είπε πως τον «προστάτευε» σε κάθε δύσκολη στιγμή που το είχε ανάγκη. Και τώρα είχε έρθει η στιγμή, αυτή η πανοπλία να περάσει στη Θ. για να την προστατεύει!

Την επόμενη ημέρα ήταν η συναυλία, όπου και πάλι είδε και κατάφερε να συναντήσει τον αγαπημένο της Χρήστο. Ο Χρήστος έτρεξε κοντά της και με ένα ευγενικό χειροφίλημα, την πήρε στην αγκαλιά του, για να βγάλουν τη φωτογραφία του αποχαιρετισμού. Η Θ. «πετούσε στα σύννεφα», όπως χαρακτηριστικά είπε η νεράιδα που βρισκόταν εκεί και ένιωθε σαν να γνώριζε από την αρχή ένα άλλο παιδί!