Εύχομαι να αποκτήσω ένα κινητό τελευταίας τεχνολογία – Ε., 15

Όλα συνέβησαν μέσα σε μια ημέρα! Η Ε. βρισκόταν ακόμη στο νοσοκομείο για τις θεραπείες της. Η νεράιδά της τής τηλεφώνησε, προτείνοντάς της να καθυστερήσουν την ευχή της, για να έχει βγει η μικρή μας από το νοσοκομείο και να το ευχαριστηθεί περισσότερο. Η Ε. ήταν κάθετη. «Είμαι καλά!», είπε. «Θέλω να γίνει η ευχή μου αύριο!».

Η νεράιδά της, η Ήβη, ξέροντας πόση δύναμη θα έπαιρνε να συνεχίσει με τις θεραπείες της, δεν είπε περισσότερα. Δεν μπορούσε να της φέρει αντίρρηση, άλλωστε. Η Ε. έχει μάθει να παλεύει σκληρά. Και έτσι ακριβώς θα πάλευε και για την εκπλήρωση της ευχής της.

Ένα από τα πράγματα που έχει μάθει η νεράιδα στον κόσμο των ευχών είναι πως, παρά το ανεξάντλητο σθένος τους, όλες οι μαχήτριές μας χρειάζονται που και που έναν πρίγκιπα… Να τους δίνει κουράγιο!

Την επόμενη μέρα, ένα ψηλό, περήφανο πριγκιπόπουλο περίμενε την Ε. στο σαλόνι του ξενοδοχείου. Μόλις εκείνη εμφανίστηκε, γονάτισε μπροστά της και με μια υπόκλιση γεμάτη σεβασμό της παρέδωσε τα δώρα της. 5 μόνο λεπτά χρειάστηκαν για να αφήσει πίσω στο δωμάτιο τις ντροπές της.

Άνοιξαν όλα της τα δώρα μαζί. Κάθε δώρο και μια αγκαλιά γεμάτη συγκίνηση. Δεν τον άφησε στιγμή από το πλάι της. Όταν ξετύλιξε το πακέτο που έκρυβε μέσα το κινητό της, θα ορκιζόμασταν ότι είδαμε τους μουντούς τοίχους του νοσοκομείου να αλλάζουν χρώμα, να φωτίζονται. Ο ενθουσιασμός της ζωντάνεψε ολόκληρο το κτήριο.

Η μητέρα της στάθηκε ανίκανη να συγκρατήσει τη συγκίνησή της. Είχε καιρό να τη δει τόσο ευτυχισμένη. Μάλιστα, ενώ η Ε. ήταν απασχολημένη με τον πρίγκιπα και το κινητό της, η μαμά της μας έλεγε ότι η ευχή εκπληρώθηκε την ιδανική στιγμή. «Χθες νόμιζα ότι την έχανα και σήμερα τα ξέχασα όλα μαζί σας που την είδα τόσο ευτυχισμένη», μας εκμυστηρεύτηκε.