Εύχομαι να αποκτήσω ένα ειδικό αμαξίδιο – Ζωή, 9, σύνδρομο λισσεγκεφαλίας

Η Ζωή, αν και μόλις 9 ετών, είναι ένα ψηλό κορίτσι, με μία μεγάλη επιθυμία: να αποκτήσει ένα ειδικό αμαξίδιο για να είναι πιο εύκολη η καθημερινότητα της. Χάρη στην καθοδήγηση και τη βοήθεια τής μητέρας, σχεδιάσαμε μια ξεχωριστή ημέρα με όλα όσα αρέσουν στο κορίτσι μας.  Η νεράιδα ξεκίνησε τις ετοιμασίες, για να κάνει την ημέρα εκπλήρωσης της ευχής μια όμορφη εμπειρία, για αυτό οργάνωσε μία μικρή γιορτή σε μια παιδική disco. Στο party της Ζωής η νεράιδα κάλεσε τον Δημήτρη, που είναι και εκείνος παιδί ευχής, μαζί με την αδελφή του τη Νεφέλη και τους γονείς του. Ο χώρος ήταν γεμάτος χρώματα, χαμογελαστά πρόσωπα και χαρούμενες νότες.

Η Ζωή έφτασε στον χώρο συνοδευόμενη από τη μητέρα της, οι δύο οικογένειες γνωρίστηκαν και τα παιδιά άρχισαν να χορεύουν ρυθμικά στα αμαξίδιά τους. Οι εκπλήξεις μόλις είχαν ξεκινήσει. Παιδιά σχολείων που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα «Αστέρι» ζωγράφισαν για τα παιδιά ευχής. Με τη βοήθεια της Νεφέλης, ανοίγαμε μία-μία τις ζωγραφιές και αφού τις έδειχνε στη Ζωή, της διάβαζε τα μηνύματα που είχαν επάνω. Στη συνέχεια το πρόγραμμα είχε τραγούδια και χορό! Στον ρυθμό της disco η ημέρα κυλούσε μελωδικά. Μικρά δωράκια για τη Ζωή και τους καλεσμένους της έδιναν χαρά στα τρία παιδιά. Ο Δημήτρης φώναζε όλο χαρά και η Νεφέλη ξαφνιάστηκε που πήρε και εκείνη δώρο. Ο χορός συνεχιζόταν και τα παιδιά περνούσαν ευχάριστες στιγμές. Με μάτια συγκινημένα η Νεφέλη χάρισε με τη σειρά της στη Ζωή μια κούκλα Barbie σε αμαξίδιο.

Τα λόγια της μητέρας της Ζωής, που τη μεγαλώνει μόνη, μας γέμισαν με αγάπη: «Αισθάνθηκα πως υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω και για εμάς που και ας μην μας γνώριζαν, μας αγκάλιασαν». Τόσο οι νεράιδες από την πρώτη στιγμή της εκμαίευσης αλλά και κάθε μέρα που περνούσε, όσο και οι παρευρισκόμενοι στην ημέρα εκπλήρωσης, γέμιζαν θετική ενέργεια τη Ζωή και τη μητέρα της. Με τους χορούς και τη συγκίνηση η Ζωή μας κουράστηκε λίγο και άρχισε να νυστάζει. Ο κύριος Disco Ball έκανε την εμφάνισή του κρατώντας το ολοκαίνουργιο ειδικό αμαξίδιο της Ζωής, φτιαγμένο για εκείνη και ιδανικό για να τη διευκολύνει σε κάθε της κίνηση. Με τη βοήθεια τής μητέρας της, η Ζωή βρισκόταν στο νέο της όχημα. Μόλις έγιναν οι απαραίτητες ρυθμίσεις, χαλάρωσε και εκείνη το σώμα της. Τα χέρια της αγκάλιασαν το τραπεζάκι μπροστά της. Πλέον είχε το κατάλληλο αμαξίδιο για το ύψος της. Τα φλας άστραψαν και οι ξέγνοιαστες στιγμές απoτυπώθηκαν σε πλήθος φωτογραφιών. Η Ζωή παρατηρούσε το κάθε τι και ηρεμούσε απολαμβάνοντας τα γέλια και τη γιορτή. Μια γλυκιά ημέρα έφτανε στο τέλος, το βαν θα μετέφερε χαμογελαστές και γεμάτες από αγάπη τη Ζωή και τη μητέρα της, στο σπίτι τους. Η Ζωή ένιωθε άνετα στο νέο της αμαξίδιο και τα χρωματιστά μπαλόνια  έβαζαν λίγο χρώμα ακόμα στο νέο της όχημα.