Εύχομαι να αποκτήσω ένα καθιστικό – playroom – Κ., 16

Ένας έφηβος ευγενικός και ώριμος, που στα 16 του χρόνια έχει ήδη ταξιδιωτικές εμπειρίες από μακρινούς προορισμούς. Ο Κ. για ένα πράγμα ήταν βέβαιος: η ευχή του δεν θα αφορούσε κάποιο ακόμη μαγευτικό ταξίδι, αλλά το μέρος που για τον καθένα μας είναι το πιο πολύτιμο. Το σπίτι του.

Περνάει τον περισσότερο χρόνο της ημέρας του στο καθιστικό και το γραφείο του. Στο καθιστικό, χαλαρώνει, απολαμβάνοντας ταινίες και τις αγαπημένες του σειρές, ενώ στον χώρο του γραφείου, που αφοσιώνεται στη μελέτη του. Δύο χώροι που είναι πλημμυρισμένοι από ποικίλες αναμνήσεις… λίγο γλυκόπικρες όμως.

Γι’ αυτό ο νεαρός μας είχε μεγάλη ανάγκη να τους ανανεώσει και να τους δώσει ένα πιο φωτεινό, σύγχρονο ύφος, με μοντέρνα έπιπλα και διακόσμηση. Δεν τον εξέφραζε το κλασικό – λίγο «βαρύ» – στυλ με τα πιο σκούρα, ξύλινα, vintage έπιπλα, τα φωτιστικά πολυελαίους και τα σύνθετα. Όταν γνώρισε τη νεράιδά του την εμπιστεύτηκε απόλυτα και ολοκληρωτικά, μια και ήταν σίγουρος ότι θα βάλει όλη την μαγεία της στους χώρους. Δεν της είπε πολλά…της έδωσε μονάχα στοιχεία-κλειδιά: πινελιές από τις αγαπημένες του αποχρώσεις του μπλε και του μπορντώ, ένα μεγάλο γραφείο για να οργανώνει το διάβασμά του και έναν αναπαυτικό καναπέ όπου μετά από μια κουραστική ημέρα σχολείου και μελέτης θα μπορεί να χαλαρώνει με τους φίλους του.

Έπρεπε να προηγηθεί μια «επιχείρηση», ώστε να καταφέρουν τα ξωτικά να απομακρύνουν σε άλλο χώρο και με προσοχή τα αγαπημένα έπιπλα της μητέρας του, που αν και τα αποχωρίστηκε διστακτικά, είχε εξίσου μεγάλη αγωνία και ενθουσιασμό με τον νεαρό μας για τη νέα εικόνα του σπιτιού τους.

Οι νεράιδες δημιούργησαν κυριολεκτικά εκ του μηδενός, σαν σε ολόλευκο καμβά, με μόνο στόχο να αποκτήσει ο Κ. έναν χώρο όμορφο αλλά και λειτουργικό. Για αυτό και σε κάθε σημείο φρόντισαν να υπάρχουν οι απαραίτητοι αποθηκευτικοί χώροι, ώστε μαμά και γιος να οργανώσουν τα πάντα, χωρίς να διαταράσσει τίποτα την ηρεμία που θα απέπνεε ο, σίγουρα πιο λιτός σε σχέση με το παρελθόν, χώρος.

Ο χώρος του γραφείου χρειαζόταν μια διασκεδαστική νότα και για αυτό φιλοξένησε στο κέντρο του και το τραπέζι μπιλιάρδου που επιθυμούσε ο Κ.. Και η τελική πινελιά που πραγματικά τον ενθουσίασε, ήταν ο παγκόσμιος χάρτης στα αγαπημένα του χρώματα, που εμπλούτισε τον λευκό τοίχο, και που στο εξής θα διανθιστεί με φωτογραφίες από τα ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει… αλλά κι από εκείνα που σχεδιάζει για το μέλλον.

Η αντίδρασή του στη θέα της μεγάλης αλλαγής, μια λέξη: «Απερίγραπτο!».

Ήξερε πως οι νεράιδες κάνουν στα αλήθεια θαύματα, αλλά ό,τι είχε φανταστεί ξεπεράστηκε κατά πολύ. Μέσα στα πρώτα λεπτά, μάς περιέγραφε ήδη τις σκέψεις του για το πώς θα τακτοποιήσει τα προσωπικά του αντικείμενα, αλλά και για τις στιγμές που θα μοιραστεί με φίλους του στο καινούριο, ζεστό και φιλόξενο καθιστικό.