Εύχομαι να αποκτήσω τον δικό μου εξοπλισμό σκι – Λυμπέρης, 16, παιδικός διαβήτης

«Ένας γονιός το μόνο που θέλει για το παιδί του είναι να είναι υγιές….και να χαίρεται όσο περισσότερο γίνεται…. Τα συναισθήματα εδώ στο βουνό σήμερα…δεν περιγράφονται….γιατί δεν είναι τα δώρα….είναι το ΟΛΟ πίσω από αυτά… Είσαστε υπέροχοι! Ήταν αξέχαστη εμπειρία για όλους μας! Όλο αυτό το ταξίδι ευχής ήταν μια μοναδική εμπειρία για όλους μας. Το ζήσατε μαζί μας, σαν να επρόκειτο για το δικό σας παιδί. Ο Λυμπέρης άντλησε πίστη, αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση, μοναδικότητα, ανέπτυξε τις αξίες της προσφοράς της αγάπης της καλοσύνης και της αμέριστης δοτικότητας. Εάν και κοντεύει τα 17, έζησε το παραμύθι του με τις νεράιδες σε όλο του το μεγαλείο».

 Με αυτά τα λόγια, η μητέρα του Λυμπέρη, μας γέμισε χαρά και συγκίνηση.

Ο Λυμπέρης είναι ένας έφηβος που βιώνει μία διαφορετική καθημερινότητα, λόγω της ασθένειάς του. Λιγότερη ανεμελιά, περισσότερη προσοχή, μετρήσεις… Χάρηκε ιδιαίτερα που μπορούσε να κάνει ευχή, δεν το περίμενε. Η αγάπη του για το σκι τον οδήγησε εύκολα στο τι θα ζητούσε: να αποκτήσει τον δικό του εξοπλισμό σκι.

Φτάνοντας στο χιονοδρομικό, με την οικογένειά του, τους προσέγγισε ένα ξωτικό μας, χωρίς, όμως, να αποκαλύψει την ιδιότητά του. Έπιασε κουβέντα με τον Λυμπέρη και του έδειξε το κουτί με τον εξοπλισμό που, τάχα, είχαν στείλει για τον ίδιο. Μάλιστα, δικαιολόγησε την κορδέλα με το λογότυπο του οργανισμού, λέγοντας ότι ένας φίλος του είναι αποθηκάριος εκεί και του την έδωσε.

Ο Λυμπέρης, αν και παραξενεύτηκε, δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Άνοιξαν το πακέτο και αναφώνησε πως τέτοια είναι τα πέδιλα που έχει ζητήσει κι εκείνος. Το ξωτικό μας εστίασε στην ανησυχία του ότι ίσως δεν είναι το κατάλληλο μέγεθος για τον ίδιο, βάσει ύψους. Ο Λυμπέρης, ως γνώστης, του απάντησε πως όντως δεν θα του κάνουν. Ούτε και στη νεράιδα, που βρισκόταν μαζί του, επίσης ινκόγκνιτο. Και του αποκάλυψαν πως αυτός ο εξοπλισμός σκι ήταν για εκείνον, για την εκπλήρωση της ευχής του. Τρελάθηκε από τη χαρά του! Το διήμερο που ακολούθησε ήταν ονειρεμένο, όπως ο ίδιος μας είπε.

Το γράμμα που έγραψε, θέλοντας να αποτυπώσει τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις του από όσα βίωσε, ήταν πραγματικά μοναδικό. Ακούστε τον να το διαβάζει και στο video της φετινής Βραδιάς του Ευχαριστώ, που μας «μίλησε» μέσα από την ψυχή του!

«Ελπίζω όλοι οι άνθρωποι του κόσμου, κάποια στιγμή της ζωής τους να νιώσουν όπως εγώ. Συνειδητοποιώ ότι για μένα δεν μέτρησε τόσο ο εξοπλισμός (ο οποίος είναι παραπάνω από εκπληκτικός), αλλά ο τρόπος με τον οποίο με αγκάλιασαν οι άνθρωποι του Make–A–Wish και τα συναισθήματα που με έκαναν να νιώσω!»