Εύχομαι να αποκτήσω ένα δικό μου δωμάτιο – Μαρία, 13, λέμφωμα Hodgkin

Η Μαρία μας είναι ένα αρκετά ντροπαλό, αλλά συνεσταλμένο παιδί. Οι νεράιδες, μόλις τη γνώρισαν, αμέσως κατάλαβαν τη δύναμη που κρύβει μέσα της, μία δύναμη που την βοηθά να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία. Από την αρχή ήταν ξεκάθαρη για την ευχή της: Ήθελε να αποκτήσει το δικό της δωμάτιο, τον δικό της προσωπικό χώρο.

Το είχε τόσο ανάγκη και η νεράιδα της δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της που την  εμπιστεύθηκε. Από την πρώτη στιγμή άρχισαν τις προετοιμασίες. Έπρεπε να οργανωθούν τόσες λεπτομέρειες: Πού θα φτιαχνόταν το καινούριο της δωμάτιο, τι χρώματα θα έδιναν ζωντάνια στους τοίχους, ποια έπιπλα θα την ενέπνεαν να δημιουργεί στην καθημερινότητά της.

Σε εντατικούς ρυθμούς, έγιναν όλες οι εργασίες που απαιτήθηκαν, για να διαμορφωθεί ο χώρος που θα φιλοξενούσε το δωμάτιό της κι έτσι, η μέρα που η Μαρία επιθυμούσε δεν άργησε να φτάσει. Από το πρωί ξεκίνησαν οι προετοιμασίες, οι στολισμοί, όλα όσα χρειαζόταν να γίνουν, για να ζήσει η Μαρία μας ένα όνειρο.

Όταν όλα ήταν πια έτοιμα, ξεκίνησε η πιο γλυκιά, τρυφερή, μικρή γιορτή: τα μάτια της Μαρίας έλαμπαν και το χαμόγελό της δεν έφευγε από το πρόσωπό της. Περιεργάστηκε τον χώρο, δοκίμασε το μαλακό κρεβάτι της, εξερεύνησε τα συρτάρια και το γραφείο της, απόλαυσε τα φωτάκια που τόσο ήθελε και πλέον στόλιζαν όλο το δω μάτιο. Καμάρωνε για όλα! Στο πλάι της, είχε τους γονείς της, που χαίρονταν κι αυτοί με τη χαρά του παιδιού τους. Οι νέες φίλες της ήταν εκεί, χαρούμενες και σαν μια κεφάτη, δροσερή και ζωντανή παρέα, διασκέδαζαν, γελούσαν, έβγαζαν φωτογραφίες και γέμιζαν το δωμάτιο με γέλια και χαρά.

Η Μαρία μας πλέον είχε αποκτήσει το δικό της δωμάτιο, ένα δωμάτιο που θα μπορούσε από εδώ και μπρος να ονειρεύεται ελεύθερα. Στο τέλος της εκπλήρωσης της ευχής, τα λόγια της μαμάς της συγκίνησαν νεράιδες και ξωτικά: «Το παιδί με αυτή την ευχή πραγματοποίησε ένα όνειρο, που θα της αλλάξει την καθημερινότητά της».