Εύχομαι να αποκτήσω ένα υπολογιστή τελευταίας τεχνολογίας – Μ., 8

Τον τελευταίο καιρό, η καθημερινότητα της Μ. ήταν οι τέσσερις μουντοί τοίχοι του νοσοκομείου. Η ασθένειά της της είχε στερήσει τόσα πολλά… το παιχνίδι, την ανεμελιά, τους φίλους της, το σχολείο. Ένα, όμως, ήταν αυτό που δεν κατάφερε να της στερήσει: την ελπίδα!

Ένα κορίτσι που όταν τη γνωρίσεις είναι αδύνατον να μην την αγαπήσεις. Έτσι και οι νεράιδες τη λάτρεψαν από την πρώτη ματιά. Η ευγένεια της, το χαμόγελό της και ο λόγος της είναι αυτά που ξεχωρίζουν και σε μαγνητίζουν από την αρχή.

Χρειάστηκε να περιμένει αρκετά, για να εκπληρωθεί η ευχή της. Με τηλεφωνήματα, αλλά και μικρά δωράκια, οι νεράιδες φρόντισαν να της δίνουν δύναμη και να της υπενθυμίζουν τη μαγική εμπειρία που επρόκειτο να ζήσει.

Ήθελαν, όμως, να κάνουν και μια μεγάλη έκπληξη στη μικρή μας. Έτσι, κάποια στιγμή που θα επέστρεφε σπίτι, οι νεράιδες της είχαν στείλει κάτι ξεχωριστό. Ο υπολογιστής που τόσο λαχταρούσε και είχε ευχηθεί ήταν εκεί. Η Μ. μας ενθουσιάστηκε και αμέσως με την πολύτιμη βοήθεια του μπαμπά της έστησε τον υπολογιστή. Αυτή η τεράστια έκπληξη ήταν ό,τι χρειαζόταν η μαχήτριά μας, για να συνεχίσει τον αγώνα της.

Η ημέρα της ευχής, όμως, δεν είχε ολοκληρωθεί. Οι νεράιδες περίμεναν υπομονετικά τη Μ. να ολοκληρώσει τις θεραπείες της. Και η μέρα είχε φτάσει. Είχαν στολίσει μια φανταστική κατασκευή με μπαλόνια και την περίμεναν να την υποδεχθεί. Πολλά χαμόγελα, άπλετη χαρά και αγάπη επικρατούσαν εκείνη τη μέρα. Όλοι μαζί πέρασαν μια υπέροχη μέρα και η Μ. απόλαυσε την αγαπημένη της τούρτα παγωτό. Η Μ. δεν σταμάτησε λεπτό να ευχαριστεί τις νεράιδες και να αναφωνεί πόσο ωραία πέρασε και πλέον μπορούσε να ευχαριστηθεί τον δικό της υπολογιστή.