Εύχομαι να αποκτήσω έναν υπολογιστή gaming – Χρήστος, 15, χρόνια μυελογενής λευχαιμία

Πώς περιέγραψαν οι νεράιδες τον Χρήστο; Ως ένα παιδί γεμάτο ζωή, ενέργεια, όνειρα και αισιοδοξία. Ένα παιδί ανυπόμονο, που «ρουφάει» την εμπειρία και αρπάζει κάθε ευκαιρία. Βιάζεται να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Ο Χρήστος, λάτρης της τεχνολογίας, γνώριζε τι ήταν αυτό που θα τον βοηθούσε να συνεχίσει να ονειρεύεται το μέλλον. Ήταν ευθύς και ξεκάθαρος: «Εκείνο που θα ήθελα, είναι ένας υπολογιστής gaming!».

Μια πρόσκληση για ένα παιχνίδι bowling και μπιλιάρδο κατέφθασε στο κατώφλι του! Μάζεψε την παρέα του και ετοιμάστηκαν για ένα απόγευμα σε γνωστό στέκι της πόλης, σχεδόν φτιαγμένο γι’ αυτούς. Ο Χρήστος και οι φίλοι του μοιράστηκαν ατελείωτες ώρες γέλιου. Μπάλες να εκτοξεύονται από ‘δω, κορύνες να πέφτουν από ‘κει… Μέχρι και τα ξωτικά που δεν ήξεραν τι είναι το μπιλιάρδο έμαθαν να παίζουν!

Ήταν όλη η παρέα πλέον χορτάτη από παιχνίδι! Ο Χρήστος αναχώρησε για το σπίτι, όντας πεπεισμένος ότι το βράδυ είχε τελειώσει. Μόλις, όμως, έφτασε, βρήκε κι άλλα ξωτικά να τον περιμένουν, ενώ οι γονείς του τον περίμεναν με ένα χαμόγελο στα χείλη πιο φωτεινό απ’ ότι συνήθως. Δεν άργησε να συνειδητοποιήσει το γιατί.

Η έκπληξη, φυσικά, δεν ήταν άλλη από την ευχή του. Για μια στιγμή, θα ορκιζόμασταν πως είχε ξεχάσει τον υπολογιστή, που ανυπόμονα περίμενε, τόσο που διασκέδασε εκείνο το απόγευμα.

«Σας το είπα!», αναφώνησε. «Ήμουν σίγουρος ότι ήταν η μέρα της ευχής μου σήμερα!». Έτρεξε στο δωμάτιό του και γρήγορα έσπευσε να ξετυλίξει και τα υπόλοιπα δώρα του που ήξερε ότι έκρυβαν όλα τα υπόλοιπα αξεσουάρ του υπολογιστή του. Στην αρχή, δυσκολευόταν να αρθρώσει λέξη και το χέρι του έτρεμε, ενώ πληκτρολογούσε τον κωδικό που ξεκλείδωνε τον καινούριο υπολογιστή του… Σαν να είχε πιστέψει και λίγο στη μαγεία. Πώς το καταλάβαμε; Από τα μάτια του, που πετούσαν σπίθες, και τον τρόπο που αγκάλιαζε τη νέα του οθόνη!