Εύχομαι να συναντήσω τον Μιχάλη Ζαμπίδη – Χρύσα, 17, χρόνια μυελογενής λευχαιμία

Η Χρύσα μας… Ένα πολύ δυναμικό κορίτσι, με μια τεράστια αγάπη: το kick boxing. Την κέρδισε το πάθος και ο δυναμισμός που χρειάζεται αυτό το άθλημα. Η αγάπη της και ο θαυμασμός της μεγάλωσαν, ανακαλύπτοντας το είδωλό της, τον Μιχάλη Ζαμπίδη. Η Χρύσα πέρασε αρκετές δυσκολίες, αντιμετωπίζοντας την ασθένειά της. Κουβαλούσε, όμως, πάντοτε σαν φυλαχτό τον σταυρό της και το γάντι που είχε πάρει από τον αγαπημένο της Μιχάλη. Ήταν τα δύο πράγματα που της έδιναν θάρρος και δύναμη. Η συνάντησή της μαζί του ήταν για τη Χρύσα ένα όνειρο ζωής.

Η ημέρα που αυτό το όνειρο, επιτέλους, θα εκπληρωνόταν έφτασε! Ο Μιχάλης Ζαμπίδης την υποδέχτηκε συγκινημένος στο ολοκαίνουργιο γυμναστήριό του. Εάν η συγκίνηση του Μιχάλη ήταν μεγάλη, φανταστείτε εκείνη της Χρύσας, που έβλεπε το όνειρό της να παίρνει σάρκα και οστά. Τόσες ερωτήσεις, τόσες απορίες, όλα όσα ήθελε να μάθει για το είδωλό της και τη ζωή του, «έτρεχαν» στο μυαλό της. Τρέχοντας στην αγκαλιά του, δεν άφησε ούτε δευτερόλεπτο να πάει χαμένο. Τον ρώτησε τα πάντα!

Μετά τον γλυκύτατο «βομβαρδισμό» ερωτήσεων της Χρύσας, ο Μιχάλης ήθελε να την ξεναγήσει σε ολόκληρο το γυμναστήριο. Δείχνοντάς της τα μετάλλιά του, μοιραζόταν μαζί της τα βιώματα και τα μαθήματα ζωής που είχε κερδίσει από κάθε αγώνα. «Το σημαντικότερο; Ποτέ να μην τα παρατάς!», τη συμβούλευσε.

Ξενάγηση στην ξενάγηση, έφτασαν στο «σπίτι» τους, όπως το αποκάλεσαν και οι δυο: ΣΤΟ ΡΙΝΓΚ. Ο Μιχάλης θα της μάθαινε όλα όσα ήξερε. Φόρεσαν τα γάντια τους, πέρασαν κάτω από τα σκοινιά και «μεταμορφώθηκαν» και οι δύο: Δεν ήταν δύο απλοί άνθρωποι που παίζουν kick boxing, αλλά δυο άνθρωποι που ζουν τη στιγμή, είναι προσηλωμένοι στο άθλημά τους και χαίρονται με τη ψυχή τους! Κροσέ, άπερκατ, προσποιήσεις, αποφυγές… ο Μιχάλης τα εξηγούσε όλα με υπομονή και προσήλωση και η Χρύσα είχε παραδοθεί στις οδηγίες του. Με προσοχή, άκουγε όσα την συμβούλευε και τα εκτελούσε με χαρακτηριστική επιδεξιότητα.

Η βραδιά συνεχίστηκε με έναν αρκετά ενδιαφέροντα διάλογο! Όλοι εμπλεκόμενοι και μη από το χώρο του kick boxing μαγευτήκαν από το άθλημα αυτό! Πρωταγωνίστρια, ωστόσο, ήταν μονάχα η Χρύσα, με τη μαμά της να περιγράφει το πάθος της κόρης της, η οποία από 4 χρονών παρακολουθούσε τις κασέτες από τον αγαπημένο της Μιχάλη! Ο Μιχάλης, από την άλλη, αρκετά συγκινημένος από την ιστορία της, ανέφερε ότι το γυμναστήριο όπου και μας φιλοξένησε ήταν ένα project ζωής για τον ίδιο. Ήθελε στα πλαίσια αυτού του καινούργιου κύκλου, σε αυτή τη νέα αρχή για αυτόν, να συμπεριλαμβανόταν και η Χρύσα.

Ήταν και για τον Μιχάλη Ζαμπίδη όπως και για τη Χρύσα, η στιγμή τους. Οι συμβουλές που και της έδωσε αναμφισβήτητα θα την καθοδηγούν σε όλη της τη ζωή. Μέσα σε όλα αυτά υπήρχαν οι βασικοί όροι για την επιτυχία στους οποίους συμφώνησαν και οι δύο: «πάθος, επιμονή, υπομονή, προσήλωση, πειθαρχία, αγάπη για αυτό που κάνουμε!».

 

Ευχαριστούμε πολύ τον Μιχάλη Ζαμπίδη για την αγάπη του και τον χρόνο που αφιέρωσε στη Χρύσα.