Ο Νικόλας είχε καταλάβει ότι ο νέος του υπολογιστής βρισκόταν στο σπίτι. Γύρισε το πόμολο της πόρτας και μέσα σε μια στιγμή είδαμε ξανά το παιδί που είχαμε γνωρίσει λίγο καιρό πριν… Ένα παιδί γεμάτο χιούμορ και όρεξη για ζωή! Αυτό ακριβώς μας είπε και η μαμά του: «Άλλο παιδί, ξαναβρήκε το χιούμορ του!».
Ο Μετίν είναι ένα από τα παιδιά που μεταμορφώθηκαν – κυριολεκτικά – μετά την εκπλήρωση της ευχής τους. Στην αρχή, χαμογελούσε αμυδρά και αμήχανα, καθισμένος στην καρέκλα του εστιατορίου. Όσο περνούσε η ώρα, χαμογελούσε όλο και περισσότερο. Μέχρι να φύγουμε από το εστιατόριο; Γελούσε με την ψυχή του!
Όσο βρισκόταν, λοιπόν, στην πίστα kart και «έσκιζε» την άσφαλτο, εμείς βρισκόμασταν στο σπίτι του και στήναμε τον νέο του υπολογιστή! Το ταξίδι του στον συναρπαστικό κόσμο του editing είχε μόλις αρχίσει και επίσημα… Το μόνο που έμενε ήταν να ανοίξει την πόρτα του δωματίου του
«Ένα μικρό θαύμα που μας βοήθησε να ξεχάσουμε τους προηγούμενος δύσκολους μήνες!». Έτσι χαρακτήρισε την ημέρα της ευχής του Μ. η μαμά του.
Ο Νικόλας είναι αδερφός του Λεονέλ, που περιμένει να εκπληρωθεί και η δική του ευχή. Τα δύο αδέρφια είχαν να ιδωθούν πολύ καιρό. Τους χώρισαν οι ασθένειές τους, που ανάγκασαν τον Λεονέλ να νοσηλευτεί μακριά από την οικογένειά του. Έτσι, εκτός από το κόκκινο jeep του Νικόλα, η νεράιδά τους τους έκανε ένα ακόμη δώρο… Το πιο πολύτιμο από όλα: να ενώσει ξανά την οικογένεια, να τους φέρει ξανά όλους… ΜΑΖΙ!
100 πόντους στις νεράιδες και άλλους 100 στα ξωτικά χάρισε η Παυλίνα την ημέρα της ευχής της. Σύνολο; 200! Εμείς, μέχρι το 10 της ζητήσαμε να μας βαθμολογήσει, αλλά η χαρά της ήταν αμέτρητη, σαν τους πόντους μας!
Καθόλη την επικοινωνία μας μαζί του, είχαμε καταλάβει πόσο κλειστό και μαζεμένο παιδί είναι ο Αναστάσης. Μπροστά μας δεν άφησε ελεύθερο τον ενθουσιασμό του, παρά μόνο μία μικρή φράση «Ήταν ακριβώς αυτό που ονειρευόμουν». Η μαμά του, όμως, σαν πιστή συνεργός μας μας μαρτύρησε τι συνέβη, όταν φύγαμε από το σπίτι. Ο Αναστάσης κατάφερε να εκδηλωθεί, περιγράφοντας στην οικογένειά του πόσο μεγάλη χαρά πήρε!
Την ημέρα της εκπλήρωσης της ευχής του, προσπαθήσαμε να κάνουμε έκπληξη στον Γιώργο. Κατάφερε, όμως, να «ξετρυπώσει» μερικά ξωτικά από δύο-τρεις γωνίες του σπιτιού του. Καμία σημασία, όμως, δεν είχε… Γιατί το χαμόγελό του ήταν τόσο πλατύ όσο το περιμέναμε
Μόλις είδαμε το γαλήνιο βλέμμα του Φώτη και το αποκαλυπτικό του χαμόγελο ξέραμε ότι… αποστολή εξετελέσθη!