Εύχομαι να αποκτήσω το PlayStation 5 – Φώτης, 18, υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια
🎱 Μόλις είδαμε το γαλήνιο βλέμμα του Φώτη και το αποκαλυπτικό του χαμόγελο ξέραμε ότι… αποστολή εξετελέσθη!
🎱 Μόλις είδαμε το γαλήνιο βλέμμα του Φώτη και το αποκαλυπτικό του χαμόγελο ξέραμε ότι… αποστολή εξετελέσθη!
⭐️ Εκεί που βρισκόμασταν μια ανάσα μακριά από την αποκάλυψη του καινούριου δωματίου της, μια μικρή «αναποδιά» ανάγκασε τη Μάρθα να περιμένει λίγο ακόμα. Όμως, τίποτα δεν είναι τυχαίο! Η ημέρα της εκπλήρωσης συνδυάστηκε με μία πολύ σημαντική ημέρα για τη 12χρονη ηρωίδα μας: Την ημέρα που τελείωσε τις θεραπείες της!
«Εύχομαι να γίνω καλά και μια μέρα να έχω εδώ τη δική μου παιδική χαρά», είπε η Χριστίνα στη μαμά της, μια μέρα που είδαν τυχαία ένα αστέρι να πέφτει. Ίσως, βέβαια, τίποτα να μην είναι τυχαίο. Λίγες μέρες μετά την τελευταία θεραπεία της, η παιδική χαρά που ευχήθηκε σε εκείνο το αστέρι και σε μια από τις νεράιδές μας, βρισκόταν στον κήπο του σπιτιού της. Το μόνο εμπόδιο που υπήρχε ανάμεσά τους ήταν… μια ροζ κορδέλα🎀
🦸♂️ Μετά από μια κουραστική εξέταση ρουτίνας στο νοσοκομείο, ο Νεκτάριος απόρησε που μας βρήκε στο σπίτι του. Τον περιμέναμε! Του καλύψαμε τα μάτια, τάχα για την έκπληξη. Στην αρχή σαν να μπερδεύτηκε λίγο. Όταν, όμως, τον οδηγήσαμε στο νέο του δωμάτιο, ήταν όλα ξεκάθαρα. Κάθε ίχνος κούρασης εξαφανίστηκε από το πρόσωπό του. Φόρεσε τη μάσκα που είχαμε αφήσει πάνω στο γραφείο του και ένας ακόμη ήρωας – ο γενναιότερος απ’ όλους – προστέθηκε στο δωμάτιο!
🏡 Οι νεράιδες είχαν φροντίσει να είναι έτοιμο το δεντρόσπιτο… με μια ιδιαιτερότητα: Ήταν άδειο! Θα γέμιζε, όμως, με τα δώρα που όλον αυτόν τον καιρό του έστελναν και θα ολοκληρωνόταν με την τεράστια χαρά και το χαμόγελο του Ραφαήλ, που δεν τον άφησε στιγμή εκείνη την ημέρα!
🏡 Μια πολύ σημαντική επέμβαση περίμενε τον Μενέλαο, λίγο καιρό πριν ετοιμαστεί το δεντρόσπιτό του. Με την άδεια των γιατρών, οι νεράιδες τον «έκλεψαν» από το νοσοκομείο, για να γνωρίσει το ειδικό ξωτικό που ήταν υπεύθυνο για την κατασκευή του. Με μία μικροσκοπική εκδοχή του στο πλάι του, ο Μενέλαος έκανε την επέμβαση γεμάτος θάρρος και δύναμη! Τι μας μαρτύρησε ένα ξωτικό; Ότι βγαίνοντας από το νοσοκομείο, κάθε μέρα έκανε εξάσκηση το ανεβοκατέβασμα των σκαλιών. Ήθελε, βλέπετε, να είναι πανέτοιμος να ανέβει απευθείας τα ξύλινα σκαλιά που έστεκαν ανάμεσα στο χώμα και το νέο του «καταφύγιο»…
🚪 «Ουάου! Θέε μου! Σας ευχαριστώ πολύ νεράιδες!», αναφώνησε η Δέσποινα, ανοίγοντας την πόρτα. Οι μήνες αναμονής, λόγω πανδημίας, φάνηκαν δευτερόλεπτα μπροστά στη θέα του νέου της δωματίου.
🚪 Το πρόσωπο της Τζάνε γαλήνεψε με μιας, όταν άνοιξε την πόρτα. Από τον ενθουσιασμό του εξιτηρίου από το νοσοκομείο έως την ευτυχία από το θέαμα του νέου της δωματίου, είδαμε την Τζάνε να γίνεται άλλο παιδί!
💙 «Μα αυτά είναι πολλά, δεν το πιστεύω», κατάφερε ο Γιώργος να ψελλίσει, αφού αντίκρισε το δωμάτιο και τον υπολογιστή του. Έψαχνε τον τρόπο να πει το «ευχαριστώ», κρατώντας το γράμμα της νεράιδάς του, με δάκρυα στα μάτια.