Εύχομαι να αποκτήσω έναν υπολογιστή gaming – Kωνσταντίνος, 12, συγγενής καρδιοπάθεια
Σίγουρα πιστεύετε ότι η εκπλήρωση μιας ευχής που είναι σχετική με την απόκτηση ενός υπολογιστή, δεν μπορεί να είναι μαγική… μα δεν είναι έτσι τα πράγματα!!!
Σίγουρα πιστεύετε ότι η εκπλήρωση μιας ευχής που είναι σχετική με την απόκτηση ενός υπολογιστή, δεν μπορεί να είναι μαγική… μα δεν είναι έτσι τα πράγματα!!!
Αυτό το συναρπαστικό μπλε φορτηγό – κρεβάτι «έγραψε» πολλά χιλιόμετρα για να φτάσει στον τελικό του προορισμό! Το ταξίδι της ευχής του Παναγιώτη διήρκησε αρκετά λόγω των προκλήσεων της δημιουργικής αυτής κατασκευής, μα το αποτέλεσμα τον αποζημίωσε: θαρρείς και οι ρόδες του κρεβατιού αληθινά γυρίζουν και τον ταξιδεύουν στα αλήθεια το βράδυ στα όνειρά του
Το να μιλούν για τον Οργανισμό οι οικογένειες μεταξύ τους, είναι η καλύτερη αναφορά στο έργο μας. Η ευχή του Αλέξανδρου, σηματοδότησε την άφιξη ενός ακόμη αιτήματος για τις νεράιδες! Στον ίδιο όροφο του νοσοκομείου, ένα ακόμη παιδί θα γίνει ευτυχισμένο, χάρη στον Αλέξανδρο!
When there is a wish, there is a way, λέει το παγκόσμιο Make-A-Wish. Και είναι τόσο αλήθεια! Η Α. παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε μέσα στο νοσοκομείο κατά τη θεραπεία της, ποτέ δεν άφησε τα μαθήματα και τη μελέτη της
Μόλις όμως πέρασαν οι πρώτες στιγμές έκπληξης και αμηχανίας, ένα τεράστιο χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του. Οι επόμενες ώρες που έζησαν οι εθελοντές μας μαζί του δε μαρτυρούσαν σε τίποτα το εσωστρεφές παιδί που γνωρίζαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή
«Ήταν ό,τι καλύτερο έχω ζήσει, μια μοναδική εμπειρία!»
Ήταν το «καλό» που περίμενε αγωνιωδώς, καθώς λίγες μέρες πριν είχε προηγηθεί μία δύσκολη εμπειρία σχετικά με την πάθησή του. Το «κακό», όπως το αποκάλεσε, όμως, πέρασε και ανυπομονούσε για το «καλό»
Η μητέρα του Θ. ανησυχούσε για τον οργανισμό, μια το κόστος αυτών των laptop είναι υψηλό. Από την άλλη η νεράιδα του Θ. δεν μπορούσε να του το στερήσει
Εσείς έχετε υπομονή; Γιατί ο ντροπαλός Νίκος είχε αρκετή μέχρι να μεταμορφωθεί το δωμάτιο του. Και όταν έφτασε η στιγμή να δει το αποτέλεσμα, για αρκετή ώρα δε μιλούσε… Μόνο κοιτούσε με ανοιχτό στόμα και αφοσίωση τα πάντα γύρω του και δάκρυζε
Ο Φάνης είχε αποφασίσει να κοιμάται στην πάνω κουκέτα, ως μεγαλύτερος. Αμ δε… μόλις είδε το δωμάτιο και τα κρεβάτια, άλλαξε γνώμη και δήλωσε με φυσικότητα: “θα κοιμάμαι μία μέρα πάνω, μία μέρα κάτω!”