Εύχομαι να πάω στο Λονδίνο – Χρυσούλα-Κωνσταντίνα, 18, σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι

💷Σ’ αυτό το ταξίδι-όνειρο στο Λονδίνο, η Σίλια γέμισε εικόνες και συναισθήματα, αναμνήσεις που θα τη συντροφεύουν για πάντα και, κυρίως, γέμισε δύναμη κι αισιοδοξία για το μέλλον.

Εύχομαι να συναντήσω τον Κωνσταντίνο Αργυρό – Βάγια, 8, σύνδρομο Rett

🎤Μολονότι η Βάγια δεν έχει λεκτική επικοινωνία, ανταποκρίνεται με μεγάλη χαρά στη φωνή του Κωνσταντίνου Αργυρού. Όταν τον συνάντησε, έλαμψε αμέσως το πρόσωπό της!

Εύχομαι να παρακολουθήσω έναν αγώνα που να παίζει ο Kylian Mbappé Lottin – Γιάννης, 10, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1

⚽Ο Γιάννης έβαλε γκολ στον διαβήτη και έζησε το όνειρό του! Παρακολούθησε αγώνα με τον αγαπημένο του ποδοσφαιριστή, τον Kylian Mbappé Lottin, κι έζησε μια συγκλονιστική εμπειρία στο Santiago Bernabéu.

Εύχομαι να επισκεφθώ το μετρό της Θεσσαλονίκης – Μαρκέλλα, 9, σύνδρομο Prader – Willy

🚅 Κυρίες και κύριοι, σας καλωσορίζουμε στην ευχή της Μαρκέλλας! Η Μαρκέλλα ευχήθηκε να επισκεφθεί το Μετρό Θεσσαλονίκης, πριν καν ακόμα ανοίξει! Πάμε να δούμε πώς πέρασε…

Εύχομαι να αποκτήσω έναν υπολογιστή gaming – Κωστής, 15, όγκος περιφερικού νεύρου

🖥️ Η εκπλήρωση της ευχής του Κωστή συνδύασε τις δύο μεγάλες του αγάπες – το gaming και τη μαγειρική – και τον βοήθησε να ξεχαστεί από το άγχος των θεραπειών του

Εύχομαι να αποκτήσω ένα ειδικό κάθισμα – Μυρτώ, 10, εγκεφαλική παράλυση, σπαστική τετραπληγία

👨🏻‍🦼‍➡️Η Μυρτώ, ενθουσιασμένη και καθισμένη αναπαυτικά πλέον στο ειδικό κάθισμά της, μας έλεγε συνεχώς «ευχαριστώ», ενώ οι δικοί της δεν μπορούσαν να κρύψουν τη συγκίνησή τους που, επιτέλους, το κορίτσι τους θα μπορεί να έχει τη στήριξη που τόσο χρειάζεται

Εύχομαι να αποκτήσω ένα καινούργιο δωμάτιο – Μαρία, 11, ανθεκτική επιληψία

Η Μαρία είχε ανάγκη από τον δικό της ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Η μητέρα της, φανερά συγκινημένη, δε σταματούσε να μας ευχαριστεί και να μας λέει πόσο ανακουφισμένη ένιωθε, που προσφέραμε στο παιδί της αυτό που ονειρευόταν για εκείνη.

Εύχομαι να αποκτήσω έναν περιπατητήρα – Χρήστος, 5, εγκεφαλική παράλυση

«Επιτέλους τον βλέπουμε να στέκεται όρθιος και να περπατά! Είμαστε πολύ χαρούμενοι όλοι μας! Ο Χρήστος δε σταμάτησε να βολτάρει μέσα στο σπίτι, να είναι όρθιος, να μπορεί να πιάνει και να ανοίγει πόρτες, να αλωνίζει!», δήλωσε η μητέρα του συγκινημένη.