⚔️ Μια φορά κι έναν καιρό, απήγαγαν την αδερφή τού πιο γενναίου ιππότη του βασιλείου. Ο Μιχαήλ μάζεψε όλο το θάρρος του, ανέβηκε στο άλογό του και με μια στρατιά ξωτικά και ιππότες πίσω του, ξεκίνησε για να τη σώσει. Και κάπως έτσι, σαν παραμύθι, ξεκινά η ιστορία του Μιχαήλ, ενός σύγχρονου ιππότη…
«Ζήσαμε όλοι την ωραιότερη μέρα της ζωής μας! Τα παιδιά κοιμήθηκαν σαν πουλάκια και το πρωί σηκώθηκαν με τα μεγαλύτερα χαμόγελα, δεν τα έχω δει ξανά έτσι! Δεν βγαίνουν από το δωμάτιο», μας είπε η μαμά του Ά., μετά την εκπλήρωση της ευχής του🦸♂️
🚪 Την ημέρα της ευχής της, η Νεφέλη δεν σταμάτησε στιγμή να γελάει. Η ψυχή της αντλούσε δύναμη από κάθε μικρή λεπτομέρεια του δωματίου. Κάθε εμπόδιο έμοιαζε μηδαμινό και ο δρόμος προς το μέλλον πιο ανοιχτός από ποτέ!
💻 Ο Πάρης αρνούνταν να πιστέψει στις νεράιδες. Ώσπου μια μέρα δύο ξωτικά εμφανίστηκαν στην πόρτα του… Ήταν μια μέρα που έμελλε να τα αλλάξει όλα! Ήταν η ημέρα της ευχής του!
📱 Ένα brunch, περιποίηση νυχιών και μία ολόκληρη ημέρα με τις φίλες της ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν η Γεωργία. Ανυπομονούσε για το κινητό της. Αλλά οι νεράιδες είχαν κρατήσει τη μεγάλη έκπληξη για το τέλος. Είχαν αποφασίσει να της δώσουν το κινητό της στο τέλος της ημέρας.
«Επιθυμίες υπάρχουν πολλές, ευχές, όμως, λίγες», είχε πει κάποτε μια νεράιδα. Ο Λ. εξέφραζε που και που διάφορες επιθυμίες του. Η ευχή του, όμως, έμενε πάντα μοναδική και σταθερή: ένα gaming laptop💻
💻 Όταν ένα γράμμα κατέφθασε στην πόρτα του, ο Νικόλας κατάλαβε ότι θα είναι μια ημέρα κάπως αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Δεν ήταν, όμως, μία ημέρα. Ήταν δύο. Μέχρι το τέλος τους, ο Νικόλας είχε ακόμη περισσότερη δύναμη να παλέψει με την κυστική ίνωση!
📱 Την έκφραση της Χρυσούλας, όταν το κινητό της εμφανίστηκε στο τέλος της ημέρας, δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ… Μπορούμε μόνο να την περιγράψουμε με αυτήν την κοινότοπη έκφραση: «Έμεινε με το στόμα ανοιχτό!».
💻 Η προσμονή είχε κατακλύσει τον Νίκο. Η στιγμή που θα πατούσε εκείνο το κουμπί του πύργου και ολόκληρος ο κόσμος του gaming θα ξεδιπλωνόταν μπροστά του τριγυρνούσε στη σκέψη του επανειλημμένα. Μέσα σε λίγη ώρα, αυτή η προσμονή είχε μετατραπεί σε ανυπομονησία!