Δεν ξέρουμε τι εξέπληξε πιο πολύ τον Ανδρέα. Ο Γιώργος Στρατάκης από τους Unboxholics που εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά του ή ο νέος του υπολογιστής που βρέθηκε ξαφνικά στημένος στο γραφείο του;
Το μόνο που ξέρουμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ είναι η φράση που μας είπε πριν αποχωριστούμε: «Νεράιδες σας παρακαλώ, μπορείτε να ξαναέρθετε αύριο; Δεν θέλω να σας χάσω, θέλω να σας έχω στη ζωή μου».
«Κίνητρο, σημείο αναφοράς, βοήθεια», ήταν οι τρεις λέξεις, με τις οποίες χαρακτήρισε η μαμά της Μ. το ταξίδι της ευχής της. Το παιχνίδι, οι φίλοι και το σχολείο είχαν αντικατασταθεί από τους τοίχους του νοσοκομείου για αρκετό καιρό. Οι νεράιδες, όμως, φρόντιζαν να απαλύνουν κάθε δύσκολη στιγμή με τηλεφωνήματα, εκπλήξεις και δωράκια. Το αποκορύφωμα; Ο νέος της υπολογιστής!
🚪 Είναι ένα παιδί που, λόγω της ασθένειάς του, δυσκολεύεται να δείξει τα συναισθήματά του. Ο Γιάννης, δεν είναι καθόλου εκφραστικός, ενώ μέχρι τώρα, κοιμόταν μόνο με τη μαμά του, αρνούμενος να κοιμηθεί μόνος του στο δωμάτιό του, ακόμη και για ένα μόνο βράδυ. Την ημέρα της εκπλήρωσης της ευχής του; Είδαμε ένα άλλο παιδί!
💻 Η ανυπομονησία των παιδιών είναι από τα λίγα πράγματα που δεν μπορούν να ελέγξουν οι νεράιδες. Στην ευχή του Γιάννη, η ανυπομονησία του φίλου του τον έκανε να του μαρτυρήσει ό,τι καλά προσπαθούσαν να κρύψουν ολόκληρη την ημέρα: πού είναι κρυμμένος ο νέος του υπολογιστής. Μπορεί η έκπληξη να χάλασε, αλλά η μαγεία δεν χάθηκε. Ο ενθουσιασμός φούντωσε στην καρδιά του και σε κλάσματα δευτερολέπτου είχε διακτινιστεί στο «μυστικό» σημείο.
📱 «Σήμερα εκπληρώθηκε η ευχή του Γιώργου», αντήχησε σε ολόκληρο το εστιατόριο και όλοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, ευθυμώντας τη δύναμη της ψυχής του. Ο Γιώργος, με το νέο του κινητό στα χέρια του, ξέσπασε σε κλάματα χαράς που έκρυβαν μέσα τους μια ανακούφιση, μια απελευθέρωση… πως κάθε δυσκολία ανήκει πλέον στο παρελθόν!