🌈 Δεν αποκαλούν το Παρίσι άδικα «Πόλη του Φωτός». Η θέα από τον Πύργο του Άιφελ, το θαύμα των εκθεμάτων του Λούβρου και η νυχτερινή βαρκάδα στον Σηκουάνα έριξαν το φως τους στην ψυχή της Ελένης, που έφυγε από το Παρίσι με ισχυρές, ανεξίτηλες αναμνήσεις.
👑 Μία ευχή βγαλμένη από παραμύθι είχε ζητήσει από τις νεράιδες η Ερμιόνη. Φόρεσε το εντυπωσιακό φόρεμά της, το λαμπερό στέμμα και το πιο πλατύ χαμόγελό της και κάθισε στον θρόνο της. Και ξάφνου, κάπου μέσα από την πυκνή ομίχλη, εμφανίστηκαν δύο πρόσωπα που με λαχτάρα περίμενε εδώ και καιρό.
📱 Οι βαριές θεραπείες και η μοναξιά του νοσοκομείου, έκαναν την υπομονή της Ελπίδας να εξαντληθεί. Η εκπλήρωση της ευχής της ήταν πιο αναγκαία από ποτέ! Οι νεράιδες της παρέδωσαν αμέσως το νέο της κινητό στο νοσοκομείο. Όμως, η ευχή δεν είχε τελειώσει εκεί…
❄️Την πιο μαγική εποχή του χρόνου, η Α. έκρυβε καλά άλλη μια, πιο προσωπική ευχή μέσα της. Και ταξίδεψε χιλιόμετρα ολόκληρα, για να την πει στον άνθρωπο που λαχταρούσε να δει από μικρό παιδί: τον Άγιο Βασίλη. Τι έγραψε στο γράμμα που του έδωσε; Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ. Ένα πράγμα, όμως, ξέρουμε: Οι αναμνήσεις του ταξιδιού θα τη συνοδεύουν για όλη της τη ζωή.
💙 Τη Δευτέρα, 19 Δεκεμβρίου, μέσα στην καρδιά των Χριστουγέννων, το Σωματείο “ΕΛΠΙΔΑ-Σύλλογος Φίλων παιδιών με καρκίνο” και το Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος, πραγματοποίησαν μια Χριστουγεννιάτικη γιορτή… εξ αποστάσεως στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων “Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη-ΕΛΠΙΔΑ”.
🎼 «Αχ θα τις μαλώσω τις νεράιδες που άκουσαν λάθος», ψιθύρισε το ξωτικό. Ο Χρήστος, όμως, δεν πτοήθηκε και απάντησε με σιγουριά πως σίγουρα κατάλαβαν σωστά οι νεράιδες και κάπου αλλού κρύβεται το κλαρίνο! Μπείτε στο άρθρο και διαβάστε για την ευχή του!
🏡 Οι τελευταίες 370 μέρες, όπως χαρακτηριστικά μας είπε η οικογένειά της, ήταν δύσκολες. Ατέρμονη παραμονή στο νοσοκομείο και θεραπείες για να καταπολεμήσουν την λευχαιμία. Η μαχήτριά μας, όμως, δεν λύγισε. Μετά τη βροχή, έρχεται πάντα το ουράνιο τόξο. Έτσι δεν λένε;