👗 Η νέα αρχή της Κατερίνας είχε γίνει! Χωρίς φόβο, χωρίς πόνο, χωρίς ανασφάλειες, χωρίς άλλον έναν κύκλο χημειοθεραπειών, χωρίς τα πλαστικά γάντια του νοσοκομείου… μόνο τα νέα της υφάσματα!
🚪 Ένα ώριμο πανέμορφο κορίτσι που δίνει το δικό της αγώνα, είδαμε στο πρόσωπο της Α. Μετρημένη, γλυκιά και συνειδητοποιημένη πως η ζωή στο πέρασμα του χρόνου θα έχει διαφορετικές ανάγκες και απαιτήσεις. Για αυτό και η απόφαση για την ευχή της ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον αυξημένο χρόνο που θα περνά στο εξής στο σπίτι: Αποζητούσε έναν χώρο που θα την εμπνέει και θα την χαλαρώνει. Έναν χώρο που θα τον γεμίσει με γέλια και όμορφες στιγμές με την οικογένεια και τους αγαπημένους της φίλους.
❤️ «Μπορεί τελικά το κρεβάτι να έχει κι αυτό μια καρδιά στο κεφαλάρι του; Θα έχω επιτέλους γραφείο; Μπορεί και το γραφείο μου να έχει μια καρδιά; Αυτές οι τούλινες μπάλες που είχα δει στο Internet μπορούν να κρέμονται από το ταβάνι;». Αυτές ήταν οι σκέψεις που έδιναν δύναμη στη Σ. και φρόντιζε να δίνει τακτικά το παρών στις επικοινωνίες των νεραϊδών, παρά τη νοσηλεία για τις θεραπείες της.
📱 Ένα κορίτσι με πολλά ενδιαφέροντα και λατρεία για νέες εμπειρίες. Η ευχή της; Πραγματική πρόκληση. Σκέφτηκε καλά τι θα ζητήσει από τις νεράιδες. Και έμεινε πιστή στην αρχική της σκέψη: ένα καινούργιο κινητό τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό θα ήταν η νέα της αρχή, σύντροφος σε κάθε εξόρμηση, παρόρμηση και νέα εμπειρία που θα θελήσει στο μέλλον να αποκτήσει.
🦸 Όπως τα παιδιά έχουν τους δικούς τους ήρωες, οι δικοί μας ήρωες είναι τα παιδιά ευχής, με μία δύναμη ψυχής που ξεπερνάει και αυτή του Superman. Έτσι και ο Αναστάσης, είναι ένας πραγματικός ήρωας της ζωής που παρά το λέμφωμα Hodgkin εντυπωσιάζει με την ενεργητικότητα και το σθένος του. Δεν τον φωνάζουν άδικα οι φίλοι του «Superman Αναστάση».
💻 Πριν τη διάγνωση, ήταν ένα παιδί γεμάτο κέφι, χαμόγελο και ενέργεια. Η ασθένεια τον έκανε να κλειστεί στον εαυτό του, δίχως καμία όρεξη να μιλήσει ή να εκφραστεί σε οποιονδήποτε γύρω του. Μόνη του ασχολία; Το κινητό της γιαγιάς του.
💻 Την ημέρα της ευχής της, η Α. θα επέστρεφε σπίτι από την προγραμματισμένη νοσηλεία της στο νοσοκομείο. Ήταν μεγάλη μέρα. Έτσι, εμφανίστηκε η ίδια η νεράιδά της στο κατώφλι της τάχα να τα πουν λίγο ακόμα για την ευχή της. Κουβέντα στην κουβέντα, πήγαν να δουν το δωμάτιό της, για να αποφασίσουν πού θα μπει ο υπολογιστής.
💻 Η πιθανότητα ενός χειρουργείου έκανε την εκπλήρωση της ευχή του πιο αναγκαία από ποτέ! Ο Γ. έκανε αρκετή υπομονή. Η χαρά και η δύναμη που χρειαζόταν έπρεπε επιτέλους να επιστρέψουν. Έτσι, με το νέο του laptop αγκαλιά, εμφανιστήκαμε στην πόρτα του. Το χαμόγελο στο πρόσωπό του, που είχε χαθεί τον τελευταίο καιρό, είχε επιστρέψει. Το ίδιο και η χαρά της μαμάς του, που τον παρακολουθούσε συγκινημένη, με δάκρυα χαράς.
👑 Εκεί που όλα έδειχναν ότι η νοσηλεία της Μ. θα καθυστερήσει ακόμη περισσότερο την εκπλήρωση της ευχής της, ένα μεσημέρι όλα φωτίστηκαν. Από το πουθενά, η μαμά της μας ανακοίνωσε πως «γυρίζουν στο σπίτι»! Ήταν όλα θέμα χρόνου! Οι νεράιδες είχαν μόνο μία ώρα να βάλουν τις τελευταίες πινελιές στο νέο δωμάτιο.