«Και αν θα μπορούσα να έχω τα αγαπημένα μου αυτοκίνητα εδώ κοντά μου; Θα γινόταν;». Η σκέψη του μικρού Τ. ήταν σαν να αντήχησε στα αυτιά μας. Λίγη νεραϊδόσκονη χρειαστήκαμε και η μεγάλη του αγάπη ήταν εκεί… Μέσα στο ίδιο του το δωμάτιο!
Η Αμαλία ήταν εγκρατής και ζήτησε μόνο ένα καινούριο κρεβάτι. Εμείς αποφασίσαμε ότι ολόκληρο το δωμάτιό της, και όχι μόνο το κρεβάτι, έπρεπε να γίνει ορμητήριο για τα όνειρά της! Ξυπνώντας στο νέο της στρώμα, βλεφάριζε για να πειστεί ότι είναι αλήθεια όπως μας είπε η μαμά της!
Λένε ότι οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά… Ο Κωνσταντίνος, ως γνήσιος gamer, δοκίμασε πρώτα από όλα την καρέκλα του. Κάθισε αναπαυτικά και με δύο κινήσεις η καρέκλα «ξεδιπλώθηκε» κι έγινε σαν ένα μικρό κρεβάτι, αφήνοντάς τον άφωνο!
Όταν ήρθε πια η ώρα να αποχαιρετήσουμε τον Γιοέλ, μας πλησίασε και με σεβασμό μάς έδωσε το χέρι του σε μια χειραψία που μετέδιδε την ευγνωμοσύνη του. Μία αίσθηση ξεχωριστή, που έδωσε και σε εμάς δύναμη να συνεχίσουμε!
Εσείς μπορεί να μη βλέπετε το χαμόγελο και το κατάπληκτο βλέμμα του Ε., όμως εμείς μπορούμε να σάς το περιγράψουμε και έπειτα να το φανταστείτε!
«Ουάου! Είναι τέλειο. Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι το δωμάτιό μου θα μπορούσε να γίνει τόσο όμορφο! Δεν θα ξεκολλάω από εδώ!», ήταν τα πρώτα της λόγια της Α.
Η ημέρα της εκπλήρωσης της ευχής κάθε παιδιού είναι ιερή! Είναι η στιγμή που τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την αγάπη, την ελπίδα και τα όνειρα να ζωντανέψουν!
Πάτησε γκάζι και έφυγε για ξέγνοιαστες στιγμές, μακριά από νοσοκομείο και θεραπείες! Ένα φωτεινό, μπλε jeep έγινε η αφορμή για να συνεχίσει να μάχεται σκληρά για να βγει νικητής!
Οι γονείς της Ράνιας την παρακολουθούσαν συγκινημένοι να κάνει τα πρώτα βήματα της καινούρια της πραγματικότητας. Είχε πλέον όλα τα εφόδια, για να αποτυπώνει όλα τα όνειρα που γεννά η φαντασία της!