Η Elsa φθάνει στην Αθήνα μαζί με την αγαπημένη της αδελφή Anna, από το μακρινό και παγωμένο βασίλειο της Αρεντέλα, γεμάτες ενθουσιασμό και ανυπομονησία να γνωρίσουν τη μικρή μας πριγκίπισσα… και το απόλυτο χαμόγελο ευτυχίας που στολίζει το όμορφο προσωπάκι της, ξεπερνάει σε λάμψη την τιάρα της.
Αν και καθισμένος σε αμαξίδιο, πήρε στα χέρια του την μπάλα μπάσκετ και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, άρχισε να τη χτυπά πάνω στο παρκέ. Είχε αντλήσει τη δύναμη που χρειαζόταν. Χαμογέλασε και μας είπε: «Τελικά, η ζωή είναι ΩΡΑΙΑ!»
Και επιτέλους έφτασε η ξεχωριστή ημέρα! Βάλαμε τα φτερά μας, πήραμε το ραβδί μας και «πετάξαμε» για να συναντήσουμε τη μικρή μας πριγκίπισσα στο νοσοκομείο.
Ο νεαρός μας, κυριολεκτικά τα έχασε! Την κοιτούσε και δεν πίστευε στα μάτια του. Η Καλομοίρα τον είχε αγκαλιάσει και του μιλούσε γλυκά. Ήταν η πιο όμορφη στιγμή του!
Δύο μελαγχολικά ματάκια μας περίμεναν στο δωμάτιο… Φωτίστηκαν μόλις μπήκαμε μέσα και κατάλαβε γιατί τον είχαμε επισκεφθεί! Η ευχή του ήταν μία και μοναδική.
Πανέμορφη, με το γαλάζιο, στολισμένο με χρυσόσκονη φόρεμά της, πέρασε το κατώφλι της προεδρικής σουίτας και ένιωθε σαν πραγματική σταρ!
«Θέλω να τους δωωωωω…. Θέλω να τους συναντήσω, να παίξω μαζί τους, να βάλω γκολ!» Και έτρεχε η σκέψη για να βρεθεί η ημέρα, η ώρα, το μέρος…
Ένα σπάνιο παιδί με επιμονή και υπομονή. Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε από την ημέρα που εκμυστηρεύτηκε την ευχή του μέχρι τη στιγμή να πραγματοποιηθεί!
Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ήταν τόσο πρόσχαροι, όσο οι εθελοντές σας. Πλέον, θέλουμε να βοηθάμε και εμείς στην εκπλήρωση ευχών άλλων παιδιών.