Εύχομαι να συναντήσω τον Κωνσταντίνο Αργυρό – Ελένη, 13

Η Ελένη είναι ένα φωτεινό παράδειγμα θετικής ενέργειας. Την ευχή της την είχε σκεφτεί από την πρώτη κιόλας στιγμή που έμαθε για τον Οργανισμό και ότι μπορεί να κάνει ευχή. Τίποτα δεν θα μπορούσε να της αλλάξει γνώμη.

Ένα ήταν το μεγαλύτερό της όνειρο: να συναντήσει τον Κωνσταντίνο Αργυρό.

Είναι ο αγαπημένος της καλλιτέχνης, ξέρει όλα του τα τραγούδια και οτιδήποτε τον αφορά. Ονειρευόταν να τον συναντήσει από κοντά, να της υπογράψει όλα τα CD του, και κυρίως να μιλήσουν, να συζητήσουν.

Η νεράιδα Άννα, που τη συνόδευε, μας διηγείται όσα έζησαν:

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, που θα μας φιλοξενούσε για την εκπλήρωση της ευχής της, η ανυπομονησία ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της Ελένης, μια και βρισκόταν μόνο λίγους ορόφους μακριά από το ίνδαλμά της. Έλαμπε, φορώντας τα καινούργια της ρούχα και με τα μαλλιά της χτενισμένα πολύ όμορφα, έχοντας φροντίσει για όλα η νεράιδά της. Ένα υπέροχο χαμόγελο στόλιζε το πρόσωπό της. Όσο περιμέναμε να ετοιμαστεί ο Κωνσταντίνος Αργυρός, η υπομονή της είχε χτυπήσει κόκκινο και δικαιολογημένα. Δεν είναι λίγο πράγμα να ξέρεις ότι θα συναντήσεις τον άνθρωπο που θαυμάζεις περισσότερο από κάθε άλλον! Μετρούσε τα λεπτά, για να μην πω τα δευτερόλεπτα. Όπως μας είπε η μητέρα της, η εβδομάδα ήταν πολύ δύσκολη για εκείνη και το γεγονός ότι πάλι δεν θα γιόρταζε τα γενέθλιά της, την έριχνε ακόμη περισσότερο. Όταν, λοιπόν, την πήρε τηλέφωνο η νεράιδά της και της ανακοίνωσε ότι η συνάντηση θα γινόταν σε λίγες μέρες, κυριολεκτικά πήδηξε από τον καναπέ! Ακόμα και την προηγούμενη μέρα, που έπρεπε να αλλάξει τα ανταλλακτικά από τις συσκευές που χρησιμοποιεί για τον διαβήτη, και πονούσε, το μόνο που της έδινε δύναμη ήταν ένας στίχος από τραγούδι του Κωνσταντίνου. Ήταν φανερό πόσο μεγάλη είναι η αγάπη της Ελένης για εκείνον και πόση δύναμη της δίνει.

Μέχρι που ήρθε το πολυπόθητο τηλεφώνημα και κατευθυνθήκαμε όλοι στον ιδιαίτερο χώρο που είχαμε ετοιμάσει για τη συνάντησή τους. Μόλις μπήκε (σχεδόν τρέμοντας), είδε ότι ο Κωνσταντίνος δεν ήταν εκεί και άρχισε να παραφυλάει την πόρτα. Ο αγαπημένος της Κωνσταντίνος εμφανίστηκε με την τούρτα, τραγουδώντας για τα γενέθλιά της, κι εκείνη είχε μείνει αποσβολωμένη. Μόλις έσβησε το κεράκι, έπεσε στην αγκαλιά του.

Κάθισαν δίπλα-δίπλα στο τραπέζι και άρχισαν να κουβεντιάζουν. Δεινή ιππέας η ίδια, ερασιτέχνης ιππέας ο Κωνσταντίνος, βρήκαν το κοινό τους ενδιαφέρον και η συζήτηση εξελισσόταν ζωηρά και χαρούμενα. Εκείνος, μάλιστα, συγκινήθηκε όταν του είπαν πόση σημασία έχει για την Ελένη και πόση δύναμη παίρνει μέσα από εκείνον. Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια της ίδιας της Ελένης: «Χθες, που έπρεπε να αλλάξω αυτά που έχω για την αρρώστια μου, επειδή είναι ένα σπρέι που με ανατριχιάζει και γενικά πονούσα, άρχισα να τραγουδάω έναν στίχο από το δικό σου τραγούδι και ήμουν καλά».

Η Ελένη είχε έρθει οργανωμένη. Είχε φέρει μαζί της CDs, κούπα και καπέλο του Κωνσταντίνου, για να της τα υπογράψει, μαζί και με το ιδιαίτερο πινακάκι που της είχαμε ετοιμάσει. Της τα υπέγραψε όλα και της χάρισε κι εκείνος με τη σειρά του ρούχα και καπέλο από τη συλλογή του.

Όλα κύλησαν πολύ όμορφα και, αφού έφυγε ο Κωνσταντίνος, η Ελένη εξακολουθούσε να πετάει στα σύννεφα και να μην μπορεί να διαχειριστεί όσα είχε ζήσει. Ήταν αναμφισβήτητα τα ομορφότερα γενέθλια της ζωής της και είχε ήδη ξεχάσει πως, από όταν διαγνώστηκε, δεν είχε καταφέρει να περάσει όμορφα γενέθλια λόγω συγκυριών με την ασθένειά της.

Δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο χαρούμενη έδειχνε η Ελένη! Πετούσε στα σύννεφα, το χαμόγελό της φώτιζε όλο της το πρόσωπο και δεν έφευγε στιγμή.

Την επόμενη ημέρα, η μητέρα της μας έστειλε το εξής μήνυμα: «Θέλουμε πραγματικά από καρδιάς να σας ευχαριστήσουμε και πάλι για όλη την υπέροχη έκπληξη που επιφυλάξατε για το κορίτσι μας! Το χαμόγελο στα χείλη της δεν έχει φύγει ούτε ένα δευτερόλεπτο από χθες! Της δώσατε δύναμη να αψηφήσει τελείως την ταλαιπωρία της. Ήταν όλα υπέροχα. Πραγματικά,  σας ευγνωμονούμε για αυτό. Ήταν σαν να πάγωσε ο χρόνος για εκείνη σε ένα σύννεφο ευτυχίας! Πραγματικά ήταν όλα προσεγμένα μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Θέλω να φωνάξω ειλικρινά σε όλους πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των ευχών για όλα τα παιδιά που τις έχουν ανάγκη αλλά και για εμάς τις οικογένειες τους! Είστε οι άγγελοι μας! Σας ευχαριστούμε πολύ!»

Δείτε περισσότερες ιστορίες ευχών