#εύχομαι να μη στέκεστε στην αναπηρία μου…
…αλλά να θαυμάζετε τη δύναμή μου!
Αφήστε με να σας συστηθώ. Είμαι ο Σπύρος, είμαι 8 ετών και έχω σούπερ αυτοπεποίθηση!
Η ασθένειά μου περιόρισε την κινητικότητά μου. Δεν πτοήθηκα. Έγινα καλά! Πήρα πίσω την υγεία μου, αλλά… απέκτησα τέσσερις τροχούς. Στην αρχή ήταν δύσκολο, περίεργο, «ξένο». Πώς μπορούσα να αποδεχτώ ότι δεν θα ξανασταθώ όρθιος; Ευτυχώς, είχα δίπλα μου τη μαμά μου και τον μπαμπά μου και πήραμε όλοι μαζί μία απόφαση. Οι τροχοί είναι φτιαγμένοι για να κινούνται, να τρέχουν, να προχωράνε. Όχι για να μένουν στάσιμοι. Έτσι, αποφασίσαμε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΠΑΝΤΟΥ με τις ρόδες μας.
Στο σχολείο οι φίλοι μου με προσέχουν και με αγαπάνε. Ξέρετε γιατί; Γιατί είμαστε όλοι φοβεροί και μια πολύ δεμένη παρέα που στα εύκολα κάνουμε πλάκες και στα δύσκολα κάνουμε αστεία, ξεπερνώντας έτσι κάθε τι που μας στεναχωρεί. Η μαμά μου ανησυχούσε για το τι θα κάνω στο μάθημα της γυμναστικής. Όταν μία μέρα με ρώτησε προβληματισμένη: «Σπύρο μου, εσύ τι κάνεις στη γυμναστική;», θυμήθηκα ότι δεν της είχα πει ότι παίζω ποδόσφαιρο σαν όλα τα παιδιά, κάνοντας τον τερματοφύλακα, τον αμυντικό ή τον επιθετικό, αναλόγως το πού με χρειάζεται οι ομάδα. Το άκουσε και συγκινήθηκε πολύ.
Η μαμά μου είναι πολύ γενναία. Έχει δημιουργήσει μία ωραία παρομοίωση για την αναπηρία μου και δεν φοβήθηκε να την πει μπροστά σε εκατοντάδες εκπαιδευτικούς και μαθητές από όλη την Ελλάδα, όταν μας κάλεσε το Make-A-Wish Ελλάδος στη φετινή Αστερομέρα, την επίσημη έναρξη του προγράμματος Αστέρι της Ευχής για το σχολικό έτος 2023-2024.
Στην παρομοίωση εγώ είμαι η βάρκα και το σχολείο είναι ο ωκεανός. Μισό λεπτό. Η μαμά μου θα σας το περιγράψει καλύτερα. Είχε πει:
«Όλοι εσείς εδώ, οι οικογένειές σας, τα παιδιά σας, οι δάσκαλοι στα σχολεία, είστε ο ωκεανός. Είστε αυτοί που μπορείτε να ρυθμίσετε τη θάλασσα, να την ηρεμήσετε, ώστε οι βαρκούλες μας να μην κινδυνεύουν από εσάς!».
Μιλούσε για την αποδοχή και τη συμπερίληψη όλων των παιδιών σαν εμένα που, λόγω της ασθένειάς μας, γνωρίσαμε το τι σημαίνει να είσαι «διαφορετικός» από τα άλλα παιδιά της ηλικίας σου. Εάν ο ίδιος ο ωκεανός ρυθμίσει τη θάλασσα, ώστε να μην έχει φουρτούνες, έτσι και οι βαρκούλες θα είναι ασφαλείς από τον κίνδυνο να πληγωθούν. Καταλάβατε, σωστά; Εάν αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα τού διπλανού μας, ο διπλανός μας θα πάψει να νιώθει άσχημα για κάτι που δεν επέλεξε να του συμβεί. Θα είναι πιο ευτυχισμένος, ανέμελος, ξένοιαστος. Θα νιώσει πιο… ΔΥΝΑΤΟΣ!
Ώρα να σας μιλήσω και για την ευχή μου. Με το νέο δωμάτιο που μου έφτιαξε η νεράιδά μου, απέκτησα τη δυνατότητα να παίζω ΚΑΙ μπάσκετ. Η ευχή μου ήταν να αποκτήσω ένα δωμάτιο, με έπιπλα και μπασκέτα, φτιαγμένα στα… μέτρα μου! Τώρα έχω γίνει καλός και στα δύο αθλήματα και επιτέλους, έχω άμεση πρόσβαση σε όλα μου τα ράφια και τα ντουλάπια.
Στο ταξίδι της αναπηρίας, η εκπλήρωση της ευχής μου με βοήθησε πολύ! Μου έδωσε δύναμη, αυτοπεποίθηση και μία πιο εύκολη καθημερινότητα.
