Εύχομαι να συναντήσω τους Unboxholics – Αλέξανδρος, 15

🎬 «Ήταν η παρέα μου στο νοσοκομείο από την πρώτη ημέρα!», είχε απαντήσει ο Αλέξανδρος στην ερώτηση «Γιατί τους Unboxholics;». Λίγο ο covid, λίγο η μεγάλη απόσταση, έτσι απλά και γρήγορα, μεγαλώσαμε μαζί του κατά 2 όμορφα χρόνια, παραμένοντας, όμως, πάντοτε στο πλευρό του.

Εύχομαι να συναντήσω τον Πάνο Μουζουράκη – Ναυσικά, 13

☀️ Οι συναντήσεις της Ναυσικάς με τον Πάνο Μουζουράκη; Διόλου τυχαίες. Ίσως να μπορούσαμε να τις πούμε και «μοιραίες». Πρώτα, βρέθηκαν, κατά τύχη, στο ίδιο πλοίο. Πήγαιναν και οι δύο στην εκπλήρωση της ευχής, αλλά η μοίρα ήθελε να τους φέρει κοντά από νωρίς!

Εύχομαι να αποκτήσω το PlayStation 5 – Αναστάσης, 5, λέμφωμα Hodgkin

🦸 Όπως τα παιδιά έχουν τους δικούς τους ήρωες, οι δικοί μας ήρωες είναι τα παιδιά ευχής, με μία δύναμη ψυχής που ξεπερνάει και αυτή του Superman. Έτσι και ο Αναστάσης, είναι ένας πραγματικός ήρωας της ζωής που παρά το λέμφωμα Hodgkin εντυπωσιάζει με την ενεργητικότητα και το σθένος του. Δεν τον φωνάζουν άδικα οι φίλοι του «Superman Αναστάση».

Εύχομαι να αποκτήσω ένα tablet – Λ., 6

💻 Πριν τη διάγνωση, ήταν ένα παιδί γεμάτο κέφι, χαμόγελο και ενέργεια. Η ασθένεια τον έκανε να κλειστεί στον εαυτό του, δίχως καμία όρεξη να μιλήσει ή να εκφραστεί σε οποιονδήποτε γύρω του. Μόνη του ασχολία; Το κινητό της γιαγιάς του.

Εύχομαι να αποκτήσω έναν υπολογιστή gaming – Α., 12

💻 Την ημέρα της ευχής της, η Α. θα επέστρεφε σπίτι από την προγραμματισμένη νοσηλεία της στο νοσοκομείο. Ήταν μεγάλη μέρα. Έτσι, εμφανίστηκε η ίδια η νεράιδά της στο κατώφλι της τάχα να τα πουν λίγο ακόμα για την ευχή της. Κουβέντα στην κουβέντα, πήγαν να δουν το δωμάτιό της, για να αποφασίσουν πού θα μπει ο υπολογιστής.

Εύχομαι να αποκτήσω ένα laptop για να φτιάχνω μουσική – Γ., 16

💻 Η πιθανότητα ενός χειρουργείου έκανε την εκπλήρωση της ευχή του πιο αναγκαία από ποτέ! Ο Γ. έκανε αρκετή υπομονή. Η χαρά και η δύναμη που χρειαζόταν έπρεπε επιτέλους να επιστρέψουν. Έτσι, με το νέο του laptop αγκαλιά, εμφανιστήκαμε στην πόρτα του. Το χαμόγελο στο πρόσωπό του, που είχε χαθεί τον τελευταίο καιρό, είχε επιστρέψει. Το ίδιο και η χαρά της μαμάς του, που τον παρακολουθούσε συγκινημένη, με δάκρυα χαράς.

Εύχομαι να πάω στο Marineland, France – Στράτος, 9, σύνδρομο Brugada

🌊 Ο Στράτος μας από μικρός είχε έρωτα με τη θαλάσσια ζωή. Όταν βρέθηκε μπροστά στην επιβλητική είσοδο του Marineland στη Γαλλία, όλες οι εικόνες που είχε γι’ αυτήν στο μυαλό του επρόκειτο να αλλάξουν… για πάντα!

Εύχομαι να αποκτήσω ένα παραμυθένιο, πριγκιπικό δωμάτιο – Μ., 7

👑 Εκεί που όλα έδειχναν ότι η νοσηλεία της Μ. θα καθυστερήσει ακόμη περισσότερο την εκπλήρωση της ευχής της, ένα μεσημέρι όλα φωτίστηκαν. Από το πουθενά, η μαμά της μας ανακοίνωσε πως «γυρίζουν στο σπίτι»! Ήταν όλα θέμα χρόνου! Οι νεράιδες είχαν μόνο μία ώρα να βάλουν τις τελευταίες πινελιές στο νέο δωμάτιο.

Εύχομαι να μείνω σε ένα ξενοδοχείο γεμάτο πισίνες – Φιλιώ, 8, οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία

🏨 Ένας επίγειος παράδεισος, με μία ιδιωτική πισίνα, water sports, beach volley και νεροτσουλήθρες… Το χαμόγελο της Φιλιώς, από τη στιγμή που πάτησε το πόδι της εκεί, έλαμπε λαμπρότερα από τις πολυτέλειες του ξενοδοχείου. Ένα χαμόγελο που έμεινε εκεί, χαραγμένο για όλο το διάστημα της παραμονής της.