Εύχομαι να αποκτήσω έναν υπολογιστή gaming – Β., 12
Η αγάπη του Β. για τη δράση, την ταχύτητα και το gaming ήταν και ο «οδηγός» του στο ταξίδι της ευχής του.
Η αγάπη του Β. για τη δράση, την ταχύτητα και το gaming ήταν και ο «οδηγός» του στο ταξίδι της ευχής του.
Πρέπει να δείτε το πρόσωπο της Σοφίας, όπως ανοίγει την πόρτα του νέου της δωματίου. «Ναι!», ήταν η πρώτη λέξη που κατάφερε να πει. Και δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Αυτό το «ναι» τα είπε όλα!
«Έχω 1000 δώρα!», φώναξε o B. και αμέσως άρχισε να τα ανοίγει ένα προς ένα! Ανάμεσά τους ήταν και η αστυνομία Playmobil που είχε ζητήσει.
Η ανάγκη να πάρει πίσω όσες στιγμές ξεγνοιασιάς της στέρησε η ασθένεια ήταν επιτακτική. Έτσι, η Σοφία ευχήθηκε για τη δική της παιδική χαρά. Τσουλήθρα, κούνιες, δεντρόσπιτο, τραμπάλα, τραμπολίνο και ένα σωρό άλλα παιχνίδια σιγά-σιγά έπαιρναν τη θέση τους στον κήπο της. Η ημέρα των εγκαινίων έμελλε να είναι μαγική…
Η ημέρα της ευχής του ήταν «η πρώτη καλύτερη μέρα της ζωής του», όπως μας είπε η μαμά του. Τώρα, η αβεβαιότητα ανήκει στο παρελθόν και το νέο του tablet θα «απαλύνει» την παραμονή του στο νοσοκομείο.
Το νέο του «καταφύγιο» ήταν έτοιμο να υποδεχθεί οικογένεια και φίλους. Σημαντική προϋπόθεση; Όποιος πατούσε το ψεύτικο γρασίδι να είχε την έγκριση του καλύτερου και παντοτινού του φίλου, όπως γράφει και η πινακίδα!
Μόλις ο Καπρίς τον πλησίασε, σάστισε. Δάκρυα, πολλά δάκρυα ξεπήδησαν από τα μάτια του. Άπλωσε το χέρι του και έκλεισε τον Καπρίς στην αγκαλιά του. Μία νέα παντοτινή φιλία, μόλις είχε αρχίσει…
Ο Βαγγέλης πήρε φόρα, όπως τα αυτοκίνητα που τόσο αγαπά, και άνοιξε την πόρτα του δωματίου του. Πλέον, στο καινούργιο του δωμάτιο ζει μία καινούργια καθημερινότητα, που δεν είναι πια συνυφασμένη με το νοσοκομείο και τις θεραπείες της λευχαιμίας!
Τι κι αν βρίσκεται σε αμαξίδιο; Η Τζεννέτ, από τις πρώτες κιόλας νότες που θα ακούσει, γίνεται αέρινη. Λες και αψηφά αμαξίδιο και βαρύτητα, «χάνεται» στον ρυθμό της μουσικής, με τις δικές της κινήσεις.