Για την Αλεξία, το νέο της δωμάτιο συμβόλιζε το πέρασμα από το δύσκολο «χθες» στο αισιόδοξο «αύριο». Μαχήτρια με όπλα το χαμόγελο και την υπέροχη οικογένειά της, η Αλεξία μας ήταν σίγουρη ότι η ευχή της δεν θα ήταν απλώς η εκπλήρωση μιας επιθυμίας. Το νέο της δωμάτιο θα άλλαζε τα πάντα! Είχε μεγάλη ανάγκη να μη θυμίζει το προηγούμενο, που περιέκλειε επίπονες αναμνήσεις.
«Ένα βουνό από πλειμομπίλια», όπως χαρακτηριστικά τα λέει, ζήτησε η Σοφία από τις νεράιδες. Εκτός από ένα βουνό από τα αγαπημένα της παιχνίδια, όμως, την ημέρα της ευχής της απέκτησε και μια νέα φίλη: τη νεράιδα Ντορέττα! Η νεράιδα πήρε τη Σοφία από το χέρι και «μπήκαν» σε έναν κόσμο που είχε βγει κατευθείαν από τα όνειρα της Σοφίας.
Στην εκπλήρωση της ευχής της Σοφίας, μέχρι το τέλος της ημέρας, ο αδελφός της που είχε επιφορτιστεί με το ιερό καθήκον του «κουβαλητή» είχε σχεδόν θαφτεί από τις σακούλες με ρούχα!
Ο Φράνκο πάντοτε ήθελε ένα μεγάλο πάρτι για τα γενέθλιά του. Λόγω της νοσηλείας του, όμως, και της πανδημίας έπρεπε να περιμένει. Έτσι, μαμά και νεράιδα ένωσαν τις δυνάμεις τους! Η ημέρα των γενεθλίων του θα ήταν και η ημέρα της ευχής του!
Ο Νίκος είχε πια μεγαλώσει και η ανάγκη για ένα καινούριο, μεγαλύτερο αμαξίδιο μεγάλωνε μαζί του. Την ημέρα της ευχής του, ενθουσιασμένος με το πάρτι που του είχαν ετοιμάσει οι νεράιδες και τα κόλπα των ταχυδακτυλουργών, μας χάρισε το πιο πλατύ χαμόγελό του!
Ο Μάρτιν είχε περάσει αρκετές δύσκολες στιγμές με την ασθένειά του. Όπως μας είπε και η μαμά του, είχε τα πάνω του και τα κάτω του. Από τις νεράιδες, ζήτησε ένα ποδήλατο. Με τα πετάλια του, θα έπαιρνε φόρα και το τιμόνι θα το έστριβε ολοταχώς προς την ξεγνοιασιά, μακριά από τις δύσκολες στιγμές των τελευταίων μηνών!
Ολόκληρο τον περασμένο χειμώνα, ο Νικόλας ανησυχούσε. Κοιμόταν συχνά στο δωμάτιο των γονιών του, έχοντας άγχος για τις θεραπείες του. Αφού εκπληρώθηκε η ευχή του, η μαμά του μας είπε ότι ο Νικόλας δεν έχει ζητήσει ούτε μια φορά να κοιμηθεί στο δωμάτιο τoυς!
Η Ανδριάνα περίμενε να δει μόνο έναν διάδρομο γυμναστικής. Δεν ήξερε ότι η νεράιδά της, η Κατερίνα, είχε ρίξει λίγη νεραιδόσκονη και στο υπόλοιπο δωμάτιο!
«H ευχή του Δημήτρη θα αλλάξει την ζωή μας! Πρώτη φορά είδαμε τον Δημήτρη να είναι τόσες ώρες στο καρεκλάκι και να μην παραπονεθεί!», μας είπε εκείνη την ημέρα η γλυκύτατη μητέρα του.