Εύχομαι να αποκτήσω τον δικό μου χώρο εκγύμνασης – Κωνσταντίνος, 17
🥊 «Ο Ηρακλής έχει έρθει;», ρώτησε με αγωνία ο Κωνσταντίνος με το που μπήκε μέσα στο σπίτι την ημέρα της ευχής του.
🥊 «Ο Ηρακλής έχει έρθει;», ρώτησε με αγωνία ο Κωνσταντίνος με το που μπήκε μέσα στο σπίτι την ημέρα της ευχής του.
💻Ερωτευμένος με τη ρομποτική και την πληροφορική, ο Σ. ήξερε ότι οι δύο μεγάλες του αγάπες είναι αυτές που μπορούν να του αναπτερώσουν το ηθικό μετά από κάθε δύσκολη μάχη με την ασθένειά του. Κι εμείς; Εμείς φροντίσαμε να τις έχεις πάντα εκεί κοντά του…
🐴Ένας ακόμα – απρόσμενος – κύκλος χημειοθεραπείας την έκανε να κλονιστεί για λίγα λεπτά. Μα η δυνατή μας Ραφαέλα, που έχει μάθε πάντα να χαμογελάει, αποφάσισε να το αντιμετωπίσει γενναία. Εμείς αποφασίσαμε ότι είχε φτάσει η ώρα να της δώσουμε το κίνητρο να ονειρεύεται την ημέρα της επιστροφής στο σπίτι της!
👨🚒 Ο Ραφαήλ έχει γεννηθεί μαχητής. Κάνει τον προσωπικό του αγώνα με την κυστική ίνωση, μα όταν μεγαλώσει θέλει να συνεχίσει να παλεύει. Μας μίλησε, όμως, για μάχες κάπως διαφορετικές… Μάχες με τις φλόγες!
📱 Η Νεφέλη φωτογραφιζόταν ποζάροντας με φόντο το ενυδρείο, όταν της έκαναν νόημα να γυρίσει να δει… τα ψαράκια! Μία έκπληξη την περίμενε και αποτέλεσε το τελευταίο κομμάτι του παζλ για το δικό της restart, μαζί με το τέλος των θεραπειών της!
🏎 «Και αν θα μπορούσα να έχω τα αγαπημένα μου αυτοκίνητα εδώ κοντά μου; Θα γινόταν;». Η σκέψη του μικρού Τ. ήταν σαν να αντήχησε στα αυτιά μας. Λίγη νεραϊδόσκονη χρειαστήκαμε και η μεγάλη του αγάπη ήταν εκεί… Μέσα στο ίδιο του το δωμάτιο!
🛏 Η Αμαλία ήταν εγκρατής και ζήτησε μόνο ένα καινούριο κρεβάτι. Εμείς αποφασίσαμε ότι ολόκληρο το δωμάτιό της, και όχι μόνο το κρεβάτι, έπρεπε να γίνει ορμητήριο για τα όνειρά της! Ξυπνώντας στο νέο της στρώμα, βλεφάριζε για να πειστεί ότι είναι αλήθεια όπως μας είπε η μαμά της!
🚪 Λένε ότι οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά… Ο Κωνσταντίνος, ως γνήσιος gamer, δοκίμασε πρώτα από όλα την καρέκλα του. Κάθισε αναπαυτικά και με δύο κινήσεις η καρέκλα «ξεδιπλώθηκε» κι έγινε σαν ένα μικρό κρεβάτι, αφήνοντάς τον άφωνο!
🚗 Όταν ήρθε πια η ώρα να αποχαιρετήσουμε τον Γιοέλ, μας πλησίασε και με σεβασμό μάς έδωσε το χέρι του σε μια χειραψία που μετέδιδε την ευγνωμοσύνη του. Μία αίσθηση ξεχωριστή, που έδωσε και σε εμάς δύναμη να συνεχίσουμε!