“Κάνουμε ευχές κάθε 1,5 μέρα…” , Σάντρα Ζαφειρακοπούλου

Το Make-A-Wish είναι μία Αστική, Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία που κάνει πραγματικότητα τις Ευχές παιδιών (3-18 ετών) με σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή τους ασθένειες.

Ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1996 και μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει ευχές σε περισσότερα από 2023 παιδιά, χαρίζοντας τους και πάλι πίστη πως τα όνειρα μπορούν να συμβούν, ακόμα και να γίνουν καλά! Μέσα από τη διαδικασία μιας ευχής, δημιουργούμε για το παιδί και την οικογένειά του αξέχαστες εμπειρίες, δυνατές αναμνήσεις και αναδεικνύουμε τη μοναδικότητά του με ένα σκοπό: να γεμίσει δύναμη, να πιστέψει στη ζωή και να την ξανακερδίσει!

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή σας σε όλο αυτό το ταξίδι του make a wish;
Αυτό είναι πολύ δύσκολο να το απαντήσει κανείς. Κάθε μέρα είναι γεμάτη μοναδικές στιγμές με κοινό χαρακτηριστικό τη συγκινητική συμπεριφορά ανθρώπων. Έχω άπειρα παραδείγματα να θυμηθώ… μαθήματα ζωής για τα οποία ευχαριστώ αυτόν τον Οργανισμό. Μία από τις τόσες στιγμές βιώσαμε, όταν μια μαμά κι ένας μπαμπάς ήρθαν στα γραφεία μας μια μέρα, κάνοντάς μας να πιστέψουμε ότι η επίσκεψή τους αφορούσε σε κάποιο πρακτικό ζήτημα της Ευχής του κοριτσιού τους ή ένα ευχαριστώ που ήθελαν να μας πουν. Μπήκαν στο γραφείο, χαιρέτησαν και αγκάλιασαν όλους μας και κατευθύνθηκαν στο λογιστήριο. Απορήσαμε, αλλά μας έλυσαν την απορία με τον πιο εύγλωττο κι αποστομωτικό τρόπο: «Μόλις λάβαμε το επίδομα της Σοφίας και θέλουμε με αυτό να υιοθετήσουμε την Ευχή ενός άλλου παιδιού, ώστε να μπορέσει να ζήσει μαζί με την οικογένειά του αυτό το όνειρο που προσφέρατε σε εμάς». 21 χρόνια δραστηριότητας του Make-A-Wish στην Ελλάδα, γεμάτα από μεγαλειώδη τέτοια Ευχαριστώ. Η χαρά με τη συγκίνηση πάνε χέρι – χέρι και γεννιούνται από πολλά γεγονότα. Μία ακόμη πολύ ξεχωριστή στιγμή υπήρξε η αναγνώριση του Κάνε-Μια-Ευχή από τον παγκόσμιο οργανισμό Make-A-Wish με 2 βραβεία που λένε πολλά και για την ίδια τη χώρα μας και τους ανθρώπους της: βραβείο ανθεκτικότητας στην κρίση και βραβείο ομαδικής προσπάθειας.

Ποιο ήταν το έναυσμα για να αφιερώσετε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σας στην προσφορά;
Τυχαίο, αν και ήρθε και φύτρωσε σε ένα γόνιμο έδαφος που αναζητούσε να προσφέρει. Δούλευα σε έναν όμιλο παροχής υπηρεσιών, όταν με εσωτερική μετάθεση αποκτήσαμε μια νέα συνάδελφο. Σύντομα μοιράστηκε τον «σταυρό» της μαζί μας: ο γιος της νοσηλευόταν στο ΕΛΠΙΔΑ παλεύοντας με ένα «θεριό» που άλλαζε μορφή κάθε τόσο. Όταν πραγματοποιήθηκε η ευχή του παιδιού της, μεταμορφώθηκαν κι οι δύο! Αυτό με σημάδεψε κι όταν λίγους μήνες αργότερα έμαθα ότι το Κάνε-Μια-Ευχή αναζητούσε γενικό διευθυντή, ένιωσα ότι έπρεπε να διεκδικήσω τη θέση που έμελλε να μου αλλάξει τη ζωή.

Κάνοντας έναν απολογισμό έργου ποια ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στον αγώνα σας;
Η επιτυχία, έτσι όπως την εννοούμε στην καθημερινότητά μας, θα είναι να… πάψουμε να υπάρχουμε. Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να εκπληρώνουμε όλα τα αιτήματα παιδιών που πληρούν τα κριτήρια (ηλικία: 3-18 ετών / τόπος νοσηλείας: Ελλάδα / είδος ασθένειας: πολύ σοβαρή) και η δική μας Ευχή είναι να φτάσουμε σε κάθε παιδί που νοσεί. Ίσως αυτό το όραμα φαντάζει μακρινό, αλλά όσοι είμαστε στο άρμα του Make-A-Wish σε όλο τον κόσμο, αυτό έχουμε ως οδηγό μας.

Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε; Η πολιτεία είναι στο πλευρό σας; Υπάρχουν ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι δίπλα σας; Εθελοντές έχετε;
Έχουμε μάθει να μην «βλέπουμε» δυσκολίες, αλλά μόνο τον τρόπο να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια. Ξέρετε… όταν καλείσαι στην πιο σκληρή στιγμή μιας οικογένειας να προσφέρεις το άπιαστο όνειρο, αυτό εγγενώς έχει μια δυσκολία. Εθελοντές και δωρητές μας είναι πολύτιμοι άνθρωποι που δίχως εκείνους, τίποτα δεν θα γινόταν από όσα κάνουμε. Είναι άνθρωποι που με περίσσευμα ψυχής αφιερώνουν χρόνο, σκέψη, προσπάθεια και κάποιες φορές και πόρους σε ένα ιδεώδες. Η πολιτεία στέκεται κοντά μας μέσω της ανταπόκρισης της Αστυνομίας, της Πολεμικής Αεροπορίας, του Πολεμικού Ναυτικού, του Λιμενικού, της Πυροσβεστικής, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κάποιων υπουργείων, όπως της Παιδείας, τόσο σε Ευχές παιδιών όσο και σε εκδηλώσεις ή ενέργειες προσέλκυσης πόρων που οργανώνουμε. Δεν δεχόμαστε κάποια οικονομική ενίσχυση από το κράτος ή κάποια ελάφρυνση φορολογίας. Εμείς αποδίδουμε ΦΠΑ, πληρώνουμε φόρο επιτηδεύματος εμπόρου (λόγω πώλησης ειδών του Οργανισμού), φόρο «εισοδήματος», ακόμη και φόρο δωρεών παρά το ότι είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό. Για να σας πω την προσωπική μου γνώμη, όμως, εμείς δεν είμαστε πληγωμένοι τόσο από αυτό (αν και θα χρειαζόμασταν σαφώς βοήθεια), όσο από την απουσία ενός πλαισίου εντός του οποίου θα λειτουργήσουν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις και οι ΜΚΟ. Στο εξωτερικό, το κράτος επιφυλάσσει σημαντικά προνόμια σε εταιρείες και ιδιώτες που ενισχύουν με δωρεές φιλανθρωπικούς οργανισμούς που φέρουν όμως κάποια κρατική «πιστοποίηση» ως προς την οικονομική τους διαχείριση και διαφάνεια. Εμείς είμαστε πολύ μακριά από αυτό και ίσως μια συνεργασία ΜΚΟ με τέτοιο στόχο να ήταν μια σημαντική πρόοδος.

Η στιγμή που έχει χαραχτεί βαθιά στην ψυχή σας;
Μια αγκαλιά του Στέλιου. Είχε μόλις κολυμπήσει με δελφίνια και με πλησίασε έχοντας καταλάβει τη θέση μου στον Οργανισμό. Με παρακάλεσε με τον τρόπο του να «κατέβω» στο ύψος του, για να μου ψιθυρίσει στο αυτί «Σας ευχαριστώ. Χάρη σε εσάς όλους, έζησα την πιο όμορφη στιγμή της ζωής μου. Χάρη σε σας θα γίνω καλά». Όσο κι αν ξέρουμε ότι οι καταπληκτικοί γιατροί που έχουμε είναι αυτοί που σώζουν ζωές, δεν μπορείς παρά να νιώσεις τη θεραπευτική Δύναμη-Της-Ευχής του Οργανισμού μας. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα παιδιών ή γονέων ή εθελοντών που μας έχουν αγγίξει. Τι να πρωτοπεί κανείς και ποιο να ξεχωρίσει. Την Ελένη, 6 ετών, που ευχήθηκε να χαρίσει δώρα σε άπορα παιδιά; Τον Χρυσοβαλάντη που ήθελε μέσω ενός αγώνα ποδοσφαίρου να συγκεντρώσει χρήματα για το νοσοκομείο που τον φρόντισε ή την Γεωργία που η Ευχή της ήταν να φτιάξουμε ένα ντοκιμαντέρ με την περιπέτειά της και τα θετικά που αποκόμισε από τη μάχη της με τον καρκίνο, ώστε να δίνει κουράγιο σε άλλα παιδιά που δοκιμάζονται; Συνηθίζουμε να λέμε πόσο εγωιστικό συναίσθημα είναι η προσφορά. Έτσι είναι. Γεμίζει η ψυχή σου με έναν τρόπο ασύγκριτα δυνατότερο από οτιδήποτε άλλο.

Έχει αλλάξει η ζωή σας;
Δεν έχει αλλάξει. Πριν ζούσα. Τώρα αναπνέω. Με όλες τις καθημερινές δυσκολίες που φαντάζεστε… έχω γνωρίσει την πιο όμορφη πλευρά των ανθρώπων. Έτσι καταφέρνω να ανέχομαι όλα τα δυσάρεστα, κυρίως όσον αφορά συμπεριφορές εκτός Make-A-Wish. Όταν ζεις καθε μέρα με μητέρα που έχει χάσει το παιδί της και εθελοντικά διαχειρίζεται μια πολύ σημαντική λειτουργία του Οργανισμού με κουλτούρα και συνέπεια παροιμιώδη… ε… να μην νιώσεις ότι αναπνέεις;

Στόχοι για το μέλλον; Όνειρα; Σχέδια; Φιλοδοξίες;
Άπειρα σε όλα τα επίπεδα. Περισσότερα αιτήματα παιδιών και, επομένως, περισσότερες ευχές. Με αυτό κοιμόμαστε και ξυπνάμε και οργανώνουμε ενέργειες για την πληρέστερη ενημέρωση γιατρών και οικογενειών εντός νοσοκομείων. Σε προσωπικό επίπεδο, εύχομαι ο γιος μου να καταλάβει, καθώς μεγαλώνει, την αξία της προφοράς και να μυηθεί στον κόσμο υποστήριξης του συνανθρώπου.

Το μήνυμά σας για τη χρονιά;
Έχετε όνειρο και στόχο; Αν ναι, κάντε τα πάντα να τον φτάσετε. Μην παραδίνεστε στην καθημερινότητα. Υπάρχουν άνθρωποι που θα σταθούν δίπλα σας.

Από  συνέντευξη της Σάντρας Ζαφειρακοπούλου, Γεν. Διευθύντριας, στο ειδησεογραφικό site “η Δύναμη της Προσφοράς”. Σκοπός του site είναι να ενώσει τους εθελοντές με τα ιδρύματα της χώρας και περιλαμβάνει τα νέα της προσφοράς. Δείτε περισσότερα εδώ.