Εύχομαι να αποκτήσω ένα ζεστό και όμορφο δωμάτιο – Έσμα, 10, σχιστία λάρυγγα, υπογλωττιδική στένωση, τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο

Οι νεράιδες, όταν έμαθαν για την ευχή της γλυκιάς Έσμας, να αποκτήσει ένα νέο δωμάτιο, της έστελναν συνεχώς πακέτα με τα απαραίτητα για την δημιουργία του. «Τι να περιείχαν, άραγε, όλα αυτά τα πακέτα;», αναρωτιόταν συνεχώς. Δεν τα άνοιγε, βλέπετε. Ήταν πράγματα που έπρεπε να στήσουν από την αρχή τα ξωτικά!

Η Έσμα είναι ένα κορίτσι, με αστείρευτη δύναμη. Η ασθένεια της, της είχε επιβάλει να μένει πολλές ώρες στο σπίτι. Ωστόσο, ακόμα και εκεί δεν είχε το δικό της δωμάτιο, έναν χώρο που θα νιώθει ασφάλεια και θα της ζεσταίνει την ψυχή. Εμπιστεύτηκε, όμως, τη νεράιδά της και περίμενε με ασύλληπτη αυτοπειθαρχία να γίνουν όλες οι ετοιμασίες που έπρεπε για να ολοκληρωθεί το δικό της δωμάτιο. Παραλάμβανε τα κουτιά που ερχόντουσαν στο σπίτι της και με υπομονή, χωρίς να τα ανοίγει, τα τακτοποιούσε μέχρι να έρθει η μέρα που ένα-ένα θα συμπληρώσουν το δωμάτιό της.

Παρόλο που ήταν μια βροχερή ημέρα, η μαμά της της ανακοίνωσε ότι θα χρειαζόταν να κατέβει στην πόλη για κάποιες δουλειές. Δεν μπορούσε να πάρει μαζί της την Έσμα ούτε την αδελφή της, για αυτό και τα παιδιά έμειναν σε ένα φιλικό σπίτι, μέχρι να επιστρέψει από τις δουλειές της. Ήταν ένα μικρό ψέμα που θα έφερνε μεγάλη χαρά!

Μόλις έφυγαν τα κορίτσια από το σπίτι, άρχισαν οι ετοιμασίες. Τα ξωτικά είχαν βάλει στόχο να έχουν ετοιμάσει το δωμάτιο μέχρι την επιστροφή τους! Δεν ήθελαν να περιμένει ούτε λεπτό η μικρή μας μαχήτρια για την εκπλήρωση της ευχής της. Δούλευαν με γρήγορους ρυθμούς και με μεγάλη ανυπομονησία για το αποτέλεσμα.

Όταν πια όλα ήταν έτοιμα δόθηκε το σήμα να επιστρέψουν. Ο γλυκύτατος μπαμπάς της έφερε την Έσμα και την αδελφή της στο σπίτι, χωρίς να υποψιάζεται η μικρή μας τι θα συναντούσε. Η πρώτη κουβέντα που είπε κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο ήταν: «Γιατί μου πειράξετε τα κουτιά μου, γιατί τα βγάλατε έξω στον κήπο;». Πριν προλάβει να τελειώσει τις ερωτήσεις της εμφανίστηκαν μπροστά της οι νεράιδες που την περίμεναν στην πόρτα του σπιτιού. Δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της. Δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει ότι για να είναι εδώ οι νεράιδες και τα κουτιά της να βρίσκονται ανοιγμένα στον κήπο, το δωμάτιό της θα ήταν έτοιμο!

Με διστακτικά βήματα προχώρησε στο σπίτι και έφτασε έξω από την κλειστή πόρτα του δωματίου της. Χρειαζόταν η προτροπή από τους γονείς της για να ανοίξει την πόρτα και να μπει μέσα. Με αργές κινήσεις, σαν να βρίσκεται σε όνειρο, μάζεψε όλη της τη δύναμη και άνοιξε την πόρτα.

Και έμεινε εκεί, να κοιτάζει και να μην μπορεί να πιστέψει αυτό που έβλεπε. Πώς να πιστέψει, άλλωστε, ότι αυτό που ονειρευόταν τόσα χρόνια, όταν με δυσκολία την έπαιρνε ο ύπνος, είχε επιτέλους εκπληρωθεί. Τα μάτια της έλαμπαν και δεν χόρταινε να κοιτάζει γύρω της. «Είναι το πιο όμορφο δωμάτιο που έχω δει! Είναι τέλειο, είναι τέλειο!», αναφωνούσε, ενώ έδινε στην νεράιδά της την πιο μεγάλη αγκαλιά της!

Σιγά-σιγά άρχισε να κινείται στο χώρο και να επεξεργάζεται μαζί με την αδελφή της, όλα τα καινούργια πράγματα. Η χαρά εναλλασσόταν με τη συγκίνηση και τα πειράγματα δεν σταματούσαν. Μια υπέροχη κουκέτα, για να κοιμάται άνετα εκείνη και η αδερφή της, γραφείο, για να κάνει τα μαθήματά της και ένα σωρό διακοσμητικά που έκαναν ξεχωριστό το δωμάτιο την περίμεναν. Οι νεράιδες φαίνεται ότι είχαν εκπληρώσει με επιτυχία την αποστολή τους, αφού είχαν δημιουργήσει το πιο ζεστό και όμορφο δωμάτιο. Το σίγουρο είναι ότι πλέον η μαχήτρια μας θα είχε το δικό της χώρο, που θα πλημμύριζε από τα όνειρά της.