👨🦽 Φύσει ανήσυχο πνεύμα, λατρεύει τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Όνειρό της, λοιπόν, ήταν να αποκτήσει το δικό της «αμαξίδιο» με ταχύτητες, ώστε να ανακτήσει την αυτονομία της. Την ημέρα της ευχής της. η ευτυχία της απογειώθηκε, όταν ένιωσε στο πέλμα του ποδιού της την ισχύ του κινητήρα ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου.
🚪 Παρόλο που λατρεύει τα ταξίδια, η ευχή του δεν αφορούσε αυτά. Αντιθέτως, αφορούσε στο πολυτιμότερο για τον καθένα μας μέρος: το σπίτι του. Δύο χώροι που περνάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας του και «έκρυβαν» στους τοίχους τους γλυκόπικρες αναμνήσεις… επρόκειτο να αλλάξουν!
💻 Είναι δυνατόν μια τέτοια φαινομενικά απλή ευχή να εξελιχθεί σε μυστική αποστολή; Κι όμως είναι! Όσο ο Παναγιώτης ζούσε τη μαγεία του ταξιδιού της ευχής σε άλλη πόλη, πίσω στο σπίτι του συνέβαινε κάτι άλλο μαγικό: μια μια νεράιδο-εισβολή!
🚪 «Να ξαναέρθετε! Θα πω στον μπαμπά μου να μας ψήσει σουβλάκια, και θα κάτσουμε όλοι μαζί να παίξουμε!», είπε ο Βασίλης στην νεράιδα και το ξωτικό, καθώς περνούσαν το κατώφλι της πόρτας και του έκαναν μια τελευταία αγκαλιά.
💻 Οι κύκλοι θεραπειών που συνεχώς τέλειωναν και άρχιζαν ξανά δεν κατάφεραν να λυγίσουν τη δυνατή της ψυχή. «Ήταν τέλεια! Γι’ αυτό, όταν θα ξαναμπώ στο νοσοκομείο, θα είμαι πιο… αλλιώς!», μας είπε την ημέρα της ευχής της.
💻 Ανοίγοντας την πόρτα, ο Παναγιώτης σάστισε. Ό,τι κρατούσε στα χέρια του, βρέθηκε στο πάτωμα. Οι λέξεις είχαν κολλήσει. Μετά από πολλή ώρα, κατάφερε να πει δύο λέξεις: «Ό,τι καλύτερο». Πώς δύο τόσο απλές λέξεις θα μπορούσαν ποτέ να ειπωθούν με τόση συγκίνηση;
💻 Εάν αναρωτιέστε πώς ένας υπολογιστής μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία ενός παιδιού, η απάντηση βρίσκεται στην ευχή του Θ. που σιγά-σιγά έμαθε να επικοινωνεί και να διασκεδάζει με τους φίλους του από… απόσταση!
💻 Αφού της παρέδωσαν τον νέο υπολογιστή της, ξωτικά και νεράιδες έπρεπε να αποχωριστούν τη Γεωργία. Δεν έφυγαν, όμως, με άδεια χέρια. Τους χάρισε μια υπέροχη ζωγραφιά και μια τεράστια αγκαλιά, ανταποδίδοντάς τους τη χαρά που της έδωσαν εκείνη την ημέρα!
🏎 Ο Κριστιάν, με την ασθένεια και τις θεραπείες, είχε σταματήσει να κοιμάται στο δωμάτιό του. Κοιμόταν με τη μαμά του. Η ευχή του ήταν μία και πήγαζε από τα βάθη της ψυχής του: να μπορέσει να ξανακοιμηθεί στο δικό του δωμάτιο, μόνος του.