Σε ένα μέρος γεμάτο με φλιπεράκια, στήθηκε ένα «κυνήγι θησαυρού» μέσω κινητού για να ανακαλύψει ο Μπάμπης τα δώρα του σκανάροντας κάποια QR codes, αφού πρώτα παρακολούθησε μια «ταχύρρυθμη εκπαίδευση» στο game development.
«Κιτρινούλα, είμαι καλά! Έβγαλα και το hickman!». Μία γλυκιά φωνή, γεμάτη χαρά και ζωντάνια! Και όλες οι νεράιδες γεμάτες ενθουσιασμό άρχισαν να δουλεύουν πυρετωδώς, για να ετοιμάσουν τα πάντα στην εντέλεια…
Ο Αριστοτέλης από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να ασχολείται με ηλεκτρονικές συσκευές, προσπαθώντας να τις επισκευάζει όταν χρειαζόταν, και μάλιστα με επιτυχία! Τη μέρα εκείνη, με την αγωνία του να έχει χτυπήσει κόκκινο, επιβιβάστηκε στο βαν με κατεύθυνση το χώρο όπου ο πολυπόθητος, δικός του υπολογιστής περίμενε για συναρμολόγηση.
Ο Γιάννης μάς εκμυστηρεύθηκε ότι η μεγαλύτερη του αγάπη είναι η θάλασσα… και μεγαλύτερό του παράπονο, το γεγονός ότι δεν έχει ταξιδέψει ποτέ με πλοίο. Η ευχή του, λοιπόν, πραγματοποιήθηκε με φόντο το απέραντο γαλάζιο!
Αυτό που του είχε λείψει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ήταν το ανέμελο παιχνίδι, αυτό που συνοδεύεται από πολλές τρέλες και κάνει κάθε τρίχρονο παιδάκι να ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Δύο ευχές, δύο αγαπημένες αδελφές, μία μαγική μέρα! Μάς αγκάλιασαν σφιχτά και οι αγκαλιές τους, ήταν για εμάς επιβεβαίωση, ότι είχαμε επιτύχει το σκοπό μας εις διπλούν!
Ντυμένη κατάλληλα για την περίσταση με το καινούριο της φούξια φόρεμα, η Αλία όμορφη σαν πριγκίπισσα, πέρασε το κατώφλι του δωμάτιου της. Και ήταν όλα, όπως τα είχε ονειρευτεί. Τα χρώματα, τα έπιπλα, τα διακοσμητικά αντικείμενα, το κρεβάτι…
Η χαρά του ήταν απερίγραπτη! Το πήρε με λαχτάρα στα χεράκια του και για πολύ ώρα το κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του, μαζί με τα νέα παιχνίδια, που το συνόδευαν!
Η μικρή Μαρίνα μάς εξέπληξε όλους με την ωριμότητα και την αποφασιστικότητά της. Ήθελε να αλλάξουν τα πάντα στο δωμάτιό της… ή σχεδόν τα πάντα! Έτσι λοιπόν, οι νεράιδες ξεκίνησαν δουλειά, αναμειγνύοντας χρώματα με μπόλικη νεραϊδόσκονη και αγάπη, ενώ περίμεναν με αγωνία να την υποδεχτούν!