Εύχομαι να αποκτήσω ένα καινούριο δωμάτιο – Βασίλης, 10
Στην περίπτωση του Βασίλη, η αδελφική αγάπη έκανε τις θεραπείες και την ασθένεια πιο «υποφερτές». Τι κι αν πέρασαν μήνες χώρια με τον μεγαλύτερο αδελφό του; Όσο νοσηλευόταν, σκέφτονταν τη στιγμή που θα ήταν πάλι μαζί, στο δωμάτιό τους. Μόνο που θα ήταν όλα καλύτερα αν ο χώρος δεν τους θύμιζε το «πριν» και το διάστημα που ο Παναγιώτης, ο αδελφός του Βασίλη, πέρασε μόνος του στο κοινό τους δωμάτιο, αγωνιώντας για τον αδελφό του και τον αγώνα που έδινε.
Ποιος να το πίστευε ότι τα φετινά Χριστούγεννα θα έβρισκαν την Αγγελική στο μέρος που από μικρό παιδί ονειρευόταν; Από τότε που άκουγε ιστορίες για τον Άγιο Βασίλη και το μαγικό βράδυ των Χριστουγέννων που κατεβαίνει από την καμινάδα, για να μοιράσει δώρα; Και η αλήθεια είναι πως έκανε αρκετή υπομονή, για να βρεθεί κοντά του.
Πόσων παιδιών ευχής η φωνή φτάνει στα αφτιά νεραϊδών και ξωτικών κάθε μέρα; Πόσων λένε τη λέξη εκείνη που από μόνη της μαγεύει το μυαλό μικρών και μεγάλων; Τη λέξη «Disneyland!». Μπορεί η ευχή να είναι η ίδια, αλλά το ταξίδι έως εκεί είναι διαφορετικό για κάθε οικογένεια και παιδί. Και έτσι, εκτυλίσσεται και η ιστορία της Ελένης μας.
Ένα κορίτσι με πολλά ενδιαφέροντα και λατρεία για νέες εμπειρίες. Η ευχή της; Πραγματική πρόκληση. Σκέφτηκε καλά τι θα ζητήσει από τις νεράιδες. Και έμεινε πιστή στην αρχική της σκέψη: ένα καινούργιο κινητό τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό θα ήταν η νέα της αρχή, σύντροφος σε κάθε εξόρμηση, παρόρμηση και νέα εμπειρία που θα θελήσει στο μέλλον να αποκτήσει.
Οι συναντήσεις της Ναυσικάς με τον Πάνο Μουζουράκη; Διόλου τυχαίες. Ίσως να μπορούσαμε να τις πούμε και «μοιραίες». Πρώτα, βρέθηκαν, κατά τύχη, στο ίδιο πλοίο. Πήγαιναν και οι δύο στην εκπλήρωση της ευχής, αλλά η μοίρα ήθελε να τους φέρει κοντά από νωρίς!
Όπως τα παιδιά έχουν τους δικούς τους ήρωες, οι δικοί μας ήρωες είναι τα παιδιά ευχής, με μία δύναμη ψυχής που ξεπερνάει και αυτή του Superman. Έτσι και ο Αναστάσης, είναι ένας πραγματικός ήρωας της ζωής που παρά το λέμφωμα Hodgkin εντυπωσιάζει με την ενεργητικότητα και το σθένος του. Δεν τον φωνάζουν άδικα οι φίλοι του «Superman Αναστάση».
Πριν τη διάγνωση, ήταν ένα παιδί γεμάτο κέφι, χαμόγελο και ενέργεια. Η ασθένεια τον έκανε να κλειστεί στον εαυτό του, δίχως καμία όρεξη να μιλήσει ή να εκφραστεί σε οποιονδήποτε γύρω του. Μόνη του ασχολία; Το κινητό της γιαγιάς του.
Μια «ευχάριστη νότα μετά από τόσες ταλαιπωρίες και δάκρυα» χαρακτήρισε την εκπλήρωση της ευχής της η μαμά της Κατερίνας. Μια «ανάσα ζωής» για ολόκληρη την οικογένεια, θα τη χαρακτηρίζαμε εμείς, βλέποντας την ανακούφιση στα πρόσωπα των γονιών της. Μετά από κύκλους θεραπειών και αρκετές δυσκολίες, επιτέλους την κοιτούσαν να χαμογελάει με όλη της την ψυχή!
Τη Πέμπτη 10 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά η ημερίδα ο εθελοντισμός πάει σχολείο την οποία συνδιοργάνωσε η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας. κατά την οποία οι εκπαιδευτικοί είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν σχετικά με εκπαιδευτικά προγράμματα και καλές πρακτικές που καλλιεργούν τις έννοιες της προσφοράς και του εθελοντισμού στα παιδιά και ιδιαίτερα γύρω από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Αστέρι της Ευχής».
«Πήγαινε πάνω κάτω χορεύοντας. Πρώτη φορά στην ζωή μου έχω ακούσει τον Δανιήλ να γελάει τόσο δυνατά. Ήξερα τότε ότι έχει ζήσει την καλύτερη μέρα της ζωής του. Μας γέμισε αυτή η εμπειρία. Μα πιο πολύ από όλα μας γέμισε η αγάπη σας, το πως μπορέσατε να οργανώσετε και να σκεφτείτε για μας πριν από εμάς.». Αυτές ήταν μερικές από τις φράσεις από το γράμμα που μας έστειλε η μαμά του Δανιήλ. Λέξεις, φράσεις, που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην καρδιά μας!
Όλοι έχουμε ακούσει από μικροί το παραμύθι του Πίτερ Παν, το ανέμελο και σκανδαλιάρικο παιδί, που αρνείται να μεγαλώσει. Ο Πίτερ Παν είναι και ο λατρεμένος ήρωας του Λ., που η παιδικότητα και η ανεμελιά της ψυχής του θα τον κρατήσουν για πάντα παιδί. Αυτή η συνάντηση στην Disneyland ήταν… καρμική!
