Εύχομαι να αποκτήσω ένα κινητό τελευταίας τεχνολογίας – Ε., 14, Β-λέμφωμα

Ένα ήρεμο κορίτσι, συνεσταλμένο, που της αρέσει πολύ να γελάει! Αυτή είναι η Ε. Ένα δυνατό κορίτσι, που μάχεται με σθένος την ασθένειά της και τις δυσκολίες. Όταν άκουσε για πρώτη φορά για το Make-A-Wish Ελλάδος, μέσα στο νοσοκομείο, δεν έδωσε πολλή σημασία, καθώς για εκείνη προτεραιότητα είχε η θεραπεία της. Βλέποντας, όμως, ένα άλλο κορίτσι, που νοσηλεύονταν μαζί, μετά την εκπλήρωση της δικής της ευχής, κατάλαβε πως είχε κι εκείνη ανάγκη να κάνει μια ευχή.

Δεν χρειάστηκε να σκεφτεί καθόλου, ήταν πολύ σίγουρη: ένα κινητό τελευταίας τεχνολογίας. Λόγω της ασθένειάς της, περνάει αρκετό καιρό στο σπίτι ή σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου και το κινητό θα είναι για εκείνη η διέξοδός της, η επικοινωνία με τους φίλους της, η παρέα της. Η Ε. δεν είναι από τα παιδιά που ζητάνε. Το αντίθετο μάλιστα. Με δυσκολία εξέφρασε την ευχή της και όταν η νεράιδά της τη ρώτησε τι θήκη θα της άρεσε, δίσταζε να πει, καθώς θεωρούσε πως το κινητό από μόνο του ήταν υπεραρκετό για εκείνη. Η νεράιδά της, όμως, θα έκανε ό,τι καλύτερο για εκείνη και για να κάνει την εκπλήρωση της ευχής της μαγική.

Το ταξίδι της ευχής της Ε. ήταν πολύ σύντομο καθώς λίγες μόνο μέρες μεσολάβησαν από την εκμαίευση έως την εκπλήρωση της ευχής της! Ήταν όμως γεμάτο από πρωτιές και εμπειρίες που θα θυμάται για πάντα. Παρέα με τους γονείς, τον αδελφό και την κολλητή της, βρέθηκε για πρώτη φορά σε Escape Room! Εκεί τα πράγματα ήταν αρκετά ζόρικα, αλλά ευτυχώς επιστρατεύτηκε ο μπαμπάς και κατάφεραν να βγουν, διαφορετικά όπως είπαν τα παιδιά, ακόμα φυλακισμένα μέσα θα ήταν!

Στην έξοδο, την περίμεναν ένα σωρό δώρα. Η Ε. με συστολή ρωτούσε πριν ανοίξει κάποιο, και δειλά-δειλά ανακάλυπτε όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ: ακουστικά, φορτιστή, powerbanκ κι ένα σωρό άλλα που η νεράιδά της είχε φροντίσει. Το κινητό όμως άφαντο… Τότε, το ξωτικό είπε ότι θα της το πήγαινε εκείνος την επόμενη μέρα, γιατί είχε καθυστερήσει. Και κίνησαν για το εστιατόριο. Ένα υπέροχο μέρος, όπως το είχε ονειρευτεί το κορίτσι μας. Πριν όμως έρθει το φαγητό, ένα τεράστιο κουτί «σέρβιραν» στην Ε. Ανυποψίαστη, καθώς ήταν πολύ μεγάλο, άρχισε να το ανοίγει. Και, ναι! Το πολυπόθητο κινητό ήταν μπροστά της! Τα μάτια της έλαμψαν μεμιάς και το χαμόγελό της μεγάλωσε ακόμα περισσότερο! Ενθουσιασμένη, άρχισε να το εξερευνά.

Το γεύμα που ακολούθησε, σε ένα όμορφο κλίμα χαράς και ευφορίας, έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη μοναδική μέρα, που η Ε. θα θυμάται για πάντα ως μία καινούργια, αισιόδοξη, χαρούμενη αρχή. Η απόκτηση του κινητού αλλά και η εμπειρία ενός γεύματος σε έναν τόσο προσεγμένο χώρο, εκτός από το να προσφέρει συναισθήματα χαράς, ενίσχυσε την πεποίθηση ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάζουν με μοίρασμα, αγάπη και προσήλωση στο στόχο.