✈️ Ένας μεγάλος και ισχυρός δεσμός αγάπης και εμπιστοσύνης αναπτύχθηκε ανάμεσα στην οικογένεια της Ε. και τις νεράιδες. Είναι, όμως, πολλές φορές που τα δικά μας λόγια δεν αρκούν για να περιγράψουν την ιστορία των παιδιών μας. Σας παραθέτουμε, λοιπόν, το γράμμα της μαμάς της, μετά το ταξίδι τους στην Disneyland. Η μαμά της δεν διηγείται μόνο όλες τις μαγευτικές στιγμές που έζησαν στο ταξίδι τους. Διηγείται ολόκληρη την ιστορία της Ε.!
🏰 Τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα που «έσκαγαν» στον ουρανό αντανακλούσαν στα μάτια της Ιωάννας. Μαζί τους, έμοιαζε να αντανακλά και η ελπίδα, η δύναμη και η αισιοδοξία που πήρε μαζί της, φεύγοντας από την Disneyland του Παρισιού!
✈️ Η Μ., για να ευχαριστήσει τη νεράιδά της για την εμπειρία ζωής που έζησε στη Βαρκελώνη, της έγραψε ένα μικρό γράμμα. Πήρε τον χρόνο της και διηγήθηκε συναισθήματα που οι προφορικές λέξεις δεν μπορούσαν να περιγράψουν. Έτσι κι εμείς, θα αφήσουμε αυτό το γράμμα να σας διηγηθεί την ιστορία της.
✈️ Ο χρόνος ήταν λιγοστός. Οι νεράιδες πορεύτηκαν για το φαινομενικά ακατόρθωτο. Όμως, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο στον κόσμο των ευχών. Τα κατάφεραν! Η ευχή του Δημήτρη εκπληρώθηκε σε λιγότερο από μία εβδομάδα.
🎈 Οι νεράιδες, αφήνοντας την αγάπη που είχαν για τον Νικόλα να τις οδηγήσει, φρόντισαν να οργανώσουν μια ξεχωριστή ημέρα. Μια ημέρα που ο Νικόλας θα μπορούσε να είναι και πάλι παιδί. Χωρίς περιορισμούς, χωρίς «αργότερα», χωρίς «ίσως»…
💻 Ο Δημήτρης έλεγε στη νεράιδά του πόσο θα ήθελε την επόμενη φορά που θα του επέτρεπαν οι γιατροί να επιστρέψει σπίτι να εκπληρωνόταν και η ευχή του: ο νέος του υπολογιστής gaming. Η νεράιδα του, γνωρίζοντας καλά πόσο ανάγκη είχε μία αλλαγή, αποφάσισε να «ρίξει» λίγες πινελιές νεραϊδόσκονης και στο δωμάτιό του. Όλα ήταν ρευστά και ο χρόνος για τις ετοιμασίες λιγοστός. Έπρεπε να βιαστεί!
🚪 Με διστακτικά βήματα, η Έσμα προχώρησε στο σπίτι και έφτασε στο κατώφλι. Με αργές κινήσεις, σαν να βρίσκεται σε όνειρο, μάζεψε όλη της τη δύναμη και άνοιξε την πόρτα. Και έμεινε εκεί, να κοιτάζει αποσβολωμένη.
🚪«Η εκπλήρωση της ευχής της ήρθε με την ολοκλήρωση των θεραπειών της, κι αυτό είναι το καλύτερο κλείσιμο αυτού του δύσκολου κύκλου. Τώρα θα συνεχίσουμε πιο δυνατοί και θα επανέλθουμε σε μια καθημερινότητα φυσιολογική ξανά!», ήταν τα λόγια της μαμάς της Χριστίνας, μετά την εκπλήρωση της ευχής της.
✈️ Η Σοφία μας διηγείται όλες τις στιγμές και τις αναμνήσεις που κράτησε καλά μέσα της, φεύγοντας από το Παρίσι!
🎂 Από την πρώτη στιγμή, οι συζητήσεις είχαν πάρει φωτιά και ο Γιάννης, με προσοχή, σημείωνε καλά μέσα στο μυαλό του όλες τις συμβουλές που του έδινε. Η στιγμή του αποχαιρετισμού ήταν γλυκιά, αλλά η ευχή του δεν είχε τελειώσει ακόμη.
🚪 Διαρκής αγώνας, ατέρμονη παραμονή στο νοσοκομείο χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι, θεραπείες… και πίσω από όλα αυτά ένα παιδί σκέτη γλύκα, που από το πρώτο δευτερόλεπτο πίστεψε σε νεράιδες και ξωτικά και άφησε ολοκληρωτικά στα χέρια και τις δυνάμεις τους τη μεταμόρφωση του δωματίου του.
👨🦽 Φύσει ανήσυχο πνεύμα, λατρεύει τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Όνειρό της, λοιπόν, ήταν να αποκτήσει το δικό της «αμαξίδιο» με ταχύτητες, ώστε να ανακτήσει την αυτονομία της. Την ημέρα της ευχής της. η ευτυχία της απογειώθηκε, όταν ένιωσε στο πέλμα του ποδιού της την ισχύ του κινητήρα ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου.
🌊 Γνωρίζοντας τον Κυριάκο και τη μαμά του, καταλάβαμε ότι η σχέση τους έχει στηριχθεί σε γερά και βαθιά θεμέλια! Μετά από πολλούς περιπάτους και βόλτες που έχουν κάνει παρέα, γεννήθηκε και η λατρεία του για το νερό και τη θάλασσα. Κάπως έτσι, «γεννήθηκε» και η ευχή του: καλοκαιρινές διακοπές σε ένα νησί δίπλα στη θάλασσα!
🚪 Παρόλο που λατρεύει τα ταξίδια, η ευχή του δεν αφορούσε αυτά. Αντιθέτως, αφορούσε στο πολυτιμότερο για τον καθένα μας μέρος: το σπίτι του. Δύο χώροι που περνάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας του και «έκρυβαν» στους τοίχους τους γλυκόπικρες αναμνήσεις… επρόκειτο να αλλάξουν!
🌊 Γαλάζια νερά, όμορφα τοπία, αξιοθέατα… Οι εικόνες αυτές ζούσαν μέσα στο μυαλό του Α. και του κρατούσαν συντροφιά. Κρατούσαν ζωντανή την προσμονή και την ελπίδα ότι θα ερχόταν η ώρα που κάθε δυσκολία θα έμοιαζε μια μακρινή ανάμνηση… τόσο μακρινή όσο ένα νησί από την ξηρά, θα έλεγε κανείς.
