Ο μικρός λάτρης των δεινοσαύρων είχε την ευκαιρία να αποδράσει από το παρόν και να μεταφερθεί νοερά εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν στον πλανήτη κυριαρχούσαν τα γιγάντια ερπετά.
Η σοφίτα του σπιτιού μεταμορφώθηκε. Πασπαλίσαμε το χώρο με πολλή αγάπη, ρίξαμε άφθονη νεραϊδόσκονη και το τελικό αποτέλεσμα ήταν ονειρεμένο, βγαλμένο από το πιο χαρούμενο παραμύθι.
Ανυπομονούσε να γυρίσει πίσω στο σπίτι του… στο δωμάτιο που μάς ζήτησε να του φτιάξουμε, με θέμα τον αγαπημένο του σούπερ ήρωα, τον φοβερό Spiderman! Αυτή ήταν η μεγαλύτερη του επιθυμία!
Ο Κωνσταντίνος κυριολεκτικά κοιμάται και ξυπνάει με το μυαλό του στις μεγάλες του αγάπες, το μπάσκετ και την ΑΕΚ. Και μετά από αρκετούς μήνες, έφτασε επιτέλους η μεγάλη στιγμή… Φορώντας τα καινούρια του μπασκετικά παπούτσια, μπήκε ξανά στο γήπεδο.
«Επειδή παιδί μια φορά είναι κάποιος, θέλω να επισκεφθώ ένα μέρος-όνειρο κάθε παιδιού…» Κι εμείς χαρήκαμε όσο κι εκείνος, γιατί είδαμε ότι μπορεί το αγόρι μας να είναι πολύ ώριμο, δεν έχει βάλει στην άκρη όμως καθόλου, την παιδικότητα και τον ενθουσιασμό του!
Σε ένα μέρος γεμάτο με φλιπεράκια, στήθηκε ένα «κυνήγι θησαυρού» μέσω κινητού για να ανακαλύψει ο Μπάμπης τα δώρα του σκανάροντας κάποια QR codes, αφού πρώτα παρακολούθησε μια «ταχύρρυθμη εκπαίδευση» στο game development.
«Εκεί θέλω να πάω! Γιατί εκεί μένουν ο Μίκυ, ο Γκούφη, ο Πλούτο και η Ραπουνζέλ! Θέλω να τους δω και θέλω να μείνω για πάντα εκεί!»
Η μικρή μας, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν κατενθουσιασμένη και προετοιμαζόταν εβδομάδες πριν! Το παραμυθένιο ταξίδι ξεκίνησε και η Μαρία ήταν έτοιμη να απολαύσει κάθε στιγμή της μοναδικής αυτής εμπειρίας και να ζήσει κάθε λεπτό, στο έπακρο.
«Κιτρινούλα, είμαι καλά! Έβγαλα και το hickman!». Μία γλυκιά φωνή, γεμάτη χαρά και ζωντάνια! Και όλες οι νεράιδες γεμάτες ενθουσιασμό άρχισαν να δουλεύουν πυρετωδώς, για να ετοιμάσουν τα πάντα στην εντέλεια…
Ο Αριστοτέλης από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να ασχολείται με ηλεκτρονικές συσκευές, προσπαθώντας να τις επισκευάζει όταν χρειαζόταν, και μάλιστα με επιτυχία! Τη μέρα εκείνη, με την αγωνία του να έχει χτυπήσει κόκκινο, επιβιβάστηκε στο βαν με κατεύθυνση το χώρο όπου ο πολυπόθητος, δικός του υπολογιστής περίμενε για συναρμολόγηση.
Ο Γιάννης μάς εκμυστηρεύθηκε ότι η μεγαλύτερη του αγάπη είναι η θάλασσα… και μεγαλύτερό του παράπονο, το γεγονός ότι δεν έχει ταξιδέψει ποτέ με πλοίο. Η ευχή του, λοιπόν, πραγματοποιήθηκε με φόντο το απέραντο γαλάζιο!
Μάς κοίταξε, με ένα σίγουρο και αφοπλιστικό βλέμμα και μάς είπε: «Εγώ, είμαι ήδη νεράιδα, έχω και όνομα νεράιδας άλλωστε. Τώρα, θέλω να γίνω γοργόνα, γιατί είναι το μόνο που δεν έχω δοκιμάσει»!
Αυτό που του είχε λείψει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ήταν το ανέμελο παιχνίδι, αυτό που συνοδεύεται από πολλές τρέλες και κάνει κάθε τρίχρονο παιδάκι να ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Η Μαρία μας αγαπάει το χορό και το τραγούδι, μα περισσότερο απ’ όλα αγαπά την Ελένη! «Θα περιμένω όσο κι αν χρειαστεί, για να τη δω! Ξέρω ότι ταξιδεύει πολύ, την ακολουθώ στο Instagram άλλωστε!»
Δύο ευχές, δύο αγαπημένες αδελφές, μία μαγική μέρα! Μάς αγκάλιασαν σφιχτά και οι αγκαλιές τους, ήταν για εμάς επιβεβαίωση, ότι είχαμε επιτύχει το σκοπό μας εις διπλούν!
