Ιστορίες ευχών

Η ημερομηνία της εκπλήρωσης, μόνο τυχαία δεν ήταν… Παραμονή του Νέου Έτους! Νέα χρονιά, νέο δωμάτιο για να κάνει όνειρα για το μέλλον…

Οι νεράιδες του δεν ξαφνιάστηκαν, όταν τους εκμυστηρεύτηκε ότι θέλει ένα δωμάτιο με δεινοσαύρους! Αλλά… «μαζί με νεράιδες και πόνυ;»

…έφερναν τα πιάτα, όμως το κινητό που τόσο ήθελε, πουθενά! Πρώτα εμφανίστηκαν οι θήκες, στη συνέχεια, το power bank και… η αγωνία είχε χτυπήσει κόκκινο!

«Η ευχή μου να γίνει σύντομα, εντάξει; Όσο είμαι ακόμα παιδί, όχι σε 100 χρόνια που θα είμαι 106 χρονών!» Και όταν έφτασε η ώρα, ως σωστός «επαγγελματίας» μπήκε μέσα, έλεγξε τα εισιτήρια των επιβατών, χαμογέλασε σε όλους και πήγε στη θέση του μηχανοδηγού…

Ανέβαζε συνεχώς στο wishbox εικόνες από δωμάτια με διάφορα στιλ και λεπτομέρειες που της άρεσαν! Και όλα ήταν εξαιρετικά! «Έχεις φοβερό γούστο!» της λέγαμε, κι εκείνη μας ευχαριστούσε γελώντας γλυκά.

Ο αγαπημένος του ήρωας ο Spiderman, «βρέθηκε», έξω από το σπίτι του για να βοηθήσει βοηθήσει τον Φίλιππο να ανακαλύψει τα καινούρια του παιχνίδια…

Ο Βασίλης ξέρει τα πάντα γύρω από την τεχνολογία, τις τελευταίες κάρτες γραφικών, τα video games… Είχε ήδη ένα PlayStation, αλλά ήθελε πολύ να αποκτήσει και ένα XBOX One X, για να μπορεί να παίζει σε ανάλυση 4Κ!

Ο Γιάννης δεν κρατιόταν! Περνούσε και ξαναπερνούσε έξω από το κλειδωμένο δωμάτιο όσο διαρκούσαν οι προετοιμασίες… ανυπομονούσε να μπει μέσα, μαζί με τους φίλους του!

«Θέλω να βρεθώ στο γήπεδο της ΟΜΑΔΑΡΑΣ μας, να συναντήσω όλους τους παίκτες και τον προπονητή από κοντά. Να δω πώς κάνουν προπόνηση, να «κλέψω» μερικά από τα μυστικά τους!»

Δεν πίστευε στα μάτια του! Ήταν όλα επιτέλους δικά του! Και το μεγαλύτερο χαμόγελο ευτυχίας, ζωγραφίστηκε στο πανέξυπνο μουτράκι του… «Είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου», αναφώνησε, ενώ έσφιγγε στα χεράκια του την κονσόλα…

Μεγάλος συνωστισμός στην παλιά κουζίνα της οικογένειας, άπειρες ιδέες και ακόμα περισσότερες μετρήσεις, ώστε να μπορέσουν να υλοποιηθούν… Μια γλυκιά αναστάτωση επικρατούσε στο σπίτι τους!

Μπήκε στον εξομοιωτή πτήσης, ανέλαβε το χειριστήριο του αεροσκάφους και πήρε μια ιδέα του τι θα ακολουθούσε…

Τα εκφραστικά του μπλε μάτια άνοιξαν διάπλατα όταν άνοιξε την πόρτα, φωνάζοντας «Ουάααααου…» Χωρίς κανένα δισταγμό, έτρεξε να σκαρφαλώσει στο κρεβάτι που τόσο πολύ ήθελε!

Δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα το τεράστιο «ΓΙΟΥΠΙ» που είπε μόλις ανοίξαμε την πόρτα και αντίκρισε το χώρο, με ματάκια πελώρια από την έκπληξη!

Με τα μάτια του πλημυρισμένα από δάκρυα χαράς, έτρεξε και έπεσε στο πάτωμα για αγκαλιάσει την Blue. Κι εκείνη, απλά κούρνιασε στην αγκαλιά του, δίνοντάς του φιλιά με την υγρή μυτούλα της… Επιτέλους είχαν βρει ο ένας, τον άλλο!