«Κάνε Μια Ευχή!» και η πόρτα ανοίγει! Η μικρή μας Μυρτώ βρίσκεται ξαφνικά σε έναν μαγικό κόσμο με ατέλειωτα παιχνίδια, πεντανόστιμες λιχουδιές, μουσικές, γέλια και ένα τεράστιο Playmobil για συναρμολόγηση!
Οι νεράιδες συγκεντρώθηκαν από νωρίς στο δωμάτιο της Αγγελικής και με τη μαγική τους νεραϊδόσκονη δημιούργησαν το πιο όμορφο κρεβάτι-κουκλόσπιτο… ακριβώς όπως το είχε ονειρευτεί η μικρή μας ηρωίδα!
“Καταφέρατε στο έπακρο να χαρίσετε μία εμπειρία ζωής που θα του μείνει αξέχαστη, καθώς άντλησε δύναμη, χαρά, ελπίδα. Είχε κάτι πολύ όμορφο να περιμένει κατά τη διάρκεια της θεραπείας του. Μα πάνω από όλα άντλησε πολλή αγάπη από όλους εσάς, αγάπη που έμπρακτα εκδηλώθηκε” λόγια μαμάς
Η αποστολή της Γεωργίας, ήταν να παλέψει με τη λευχαιμία. Έδειξε δύναμη, θάρρος και απίστευτη επιμονή, και τα κατάφερε. Είχε έρθει η ώρα να επιβραβευτεί για τη δύναμη και το θάρρος της!
Ένα νέο ξεκίνημα, σε ένα καινούριο δωμάτιο με πολλά χρώματα, ακριβώς όπως τα πολύχρωμα όνειρα του Χρυσόστομου! «Τι είναι όλα αυτά; Εγώ ένα κρεβάτι κι ένα γραφείο ζήτησα μόνο!»
Ο Παρασκευάς είναι ένας γνήσιος ταξιδευτής. Όταν τον ρωτήσαμε τι επιθυμεί, η απάντηση ήρθε αυτόματα χωρίς ίχνος δισταγμού: «Αυτό που εύχομαι και επιθυμώ περισσότερο από όλα είναι .. να πάω στην πόλη του φωτός! Το Παρίσι».
Η Σοφία είναι αναμφίβολα “number one “. Έτρεξε στην αγκαλιά της Έλενας Παπαρίζου και επιτέλους μπορούσαν να τραγουδήσουν μαζί όλα τα τραγούδια της!
Για να μπορέσεις να γίνεις ήρωας δε χρειάζεται να είσαι μεγάλος, ούτε να φοράς μπέρτα. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις μαγικές δυνάμεις. Έτσι και ο μικρός Μιχάλης, που πάλεψε σκληρά με «δράκους» και βελόνες.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αεροπορική εταιρεία Aegean Airlines και στους ανθρώπους των αεροδρομίων Αθήνας και Θεσσαλονίκης για την αγάπη και τη μεγάλη αγκαλιά στον Παναγιώτη μας.
Συγκρουόμενα, σαλιγκάρι, σκοποβολή, και πολλά – πολλά ακόμη… έπειτα από κάθε παιχνίδι που έκανε η Στεφανία, εμφανιζόταν μαγικά και το έπαθλο της. Ένα – ένα τα αντικείμενα που σχετιζόταν με την ευχή της, έρχονταν στα χέρια της.
Στη δική του πραγματικότητα ο κόσμος του ήθελε να είναι ηλεκτρονικός. Μέσα στην τεράστια έκθεση που ήταν πλημμυρισμένη από ηλεκτρονικά παιχνίδια ένα ζευγάρι παιδικά μάτια έλαμπαν λίγο παραπάνω από τα υπόλοιπα.
Έχοντας περάσει χρόνια στις θεραπείες, είχε έρθει επιτέλους η στιγμή να ζήσει ήρεμη, στο δικό της πια χώρο παρέα με τους φίλους και τα όνειρά της!
Μια φορά κι έναν καιρό, στο υπέροχο βασίλειο της αγάπης, ζούσε ένα όμορφο κορίτσι που το έλεγαν Έλενα. Ήταν η πρωτότοκη κόρη του βασιλιά και της βασίλισσας και είχε δύο εξίσου όμορφες, δίδυμες αδερφούλες. Όλοι όσοι ζούσαν εκεί, από τη βασιλική οικογένεια και τους ιππότες, μέχρι τους ιπποκόμους και τους γελωτοποιούς, συνεργάζονταν αρμονικά, χαμογελούσαν συνέχεια και έλαμπαν από το φως της αγάπης!
Παρά το νεαρό της ηλικίας της, αυτό που η μικρή μας ηρωίδα αισθανόταν ήταν πως δεν έπρεπε να λυπάται που το ταξίδι της έφτασε στο τέλος, αλλά να χαίρεται που συνέβη!
Η ροή του παιχνιδιού, οι γρίφοι, η αναζήτηση απαντήσεων, τον είχαν καθηλώσει στο δωμάτιο χωρίς να αντιλαμβάνεται το χρόνο που περνούσε. Η έκπληξη στο βλέμμα του είχε εγκατασταθεί πλέον μόνιμα στο πρόσωπό του, μέχρι που τα είδε…
